امیر، منفور پرسپولیسی‌هاست به دلایل روشن و حتی مورد غضب عده‌ای از طرفداران استقلال بابت کوچ جانواریو و خسرو به سپاهان؛همه دلیلی برای نفرت از امیر دارند، حتی آن‌هایی که این روزها برای تیمش در استادیوم فریاد می‌کشند. پاشنه‌ی آشیل این قهرمان منفور، مظلوم نبودن است. امیر رجز می‌خواند و شاید در رجزهایش عناصر نازی‌آبادی غوغا کند اما هرگز ژست مظلوم نمی‌گیرد. ژنرال این روزها ساکت است و کارش را می‌کند. باز هم نزدیک به قهرمانی. شاید در فکر حمله‌ای تازه و یا منتظر حضوری در برنامه‌ی نود با یک جام قهرمانی و یک برگ برنده. شاید این بار بتواند توی چشم‌های فردوسی‌پور زل بزند و جمله‌ی دکتر مصدق را از بر بگوید: "من برای متنفر بودن از کسانی که از من متنفرند وقتی ندارم؛ زیرا درگیر دوست داشتن کسانی هستم که مرا دوست دارند..."