کریمی نیازی ندارد که آنچه بیش از نیاز بر دوش یک بازیکن است را بردوش بگذارد بلکه این نیاز دیگران است که بر دوش او سنگینی می کند . بدون شک بیش از هر چیز خود او است که راحت می داند به مانند دیگران می تواند پولش را بگیرد و چشمش را بر همه چیز ببندد و در مقابل قدرتهایی چون حکومت، محمد رویانیان، عباس انصاری فرد و فدراسیون فوتبال نایستد فقط به فکر فوتبال و پولش باشد. در پایان این را می گویم علی کریمی هر چه که باشد نمادی از عدم ریاکاری است. نمادی از ایستادن در برابر زور است. نمادی از بروز و درک احساسات جامعه است. او را دریابیم به شخصیت او احترام بگذرایم و نگذاریم حکومت و رویانیان او را تخریب کنند.