مهدی تاج چهره‌نام آشنایی برای اهالی فوتبال است. اما چندی است که به دلیل اظهارات قابل توجهش در خصوص خرید دو تیم فوتبال پرطرفدار ایرانی در میان کسانی که با فوتبالی قرابت خاصی ندارند هم شهره شده است. ٩ اسفند ماه سال گذشته بود که مهدی تاج، نایب‌رییس فدراسیون فوتبال در حاشیه نشست هم‌اندیشی الزامات و اقدامات بازاریابی ورزش در ایران برای نخستین‌بار به وزیر ورزش پیشنهاد داد تا «دو باشگاه پرسپولیس و استقلال را به شرکت‌های سایپا و ایران خودرو بدهند.» هرچند در آن روز‌ها کسی به این پیشنهاد به دید عملیاتی شدن نگاه نکرد و بعد از باز شدن پاکات خریداران دو باشگاه پرسپولیس و استقلال خبری از آبی و نارنجی‌پوشان جاده مخصوص نبود اما این ایده از ذهن مهدی تاج پاک نشد تا وی مجددا در مرحله دوم صحبت‌ها در خصوص «خصوصی‌سازی سرخابی‌ها» مجددا این بحث را مطرح کرد. این‌بار اما کمی فضا فرق می‌کرد و علی مصریان، مدیر ارتباطات و امور بین‌الملل عمومی ایران‌خودرو در گفت‌وگویی با ایسنا به تکذیب این خبر پرداخت و «در اختیار داشتن دو تیم لیگ برتری پیکان و سایپا توسط دو خودروساز را دلیلی برای عدم خرید مجدد تیمی دیگر خواند.» اما به یک‌باره ورق برگشت و پیش از بازشدن مرحله سوم پاکات خصوصی‌سازی نام خودروسازان به عنوان خریداران سرخابی‌ها پررنگ‌تر شد. همزمان سکوت خودروسازان موجب شد تا شایعه تکلیفی بودن این خرید در محافل خبری، دهان به دهان بچرخد تا جایی که حتی برخی منابع آگاه از نامه دستوری برای خرید این تیم‌ها نیز سخن به میان آوردند. حال سوال این است که خرید این دو تیم فوتبالی چقدر برای دو خودروساز مزیت محسوب می‌شود؟ آیا خودروسازان که در سال‌های اخیر همواره با زیان‌های انباشته مواجه بوده‌اند امروز با خرید این دو تیم می‌توانند از پس مخارج خرید این تیم‌ها برآیند؟