تا ثانیهٔ آخر بازی می‌دود و توپ را‌‌ رها نمی‌کند. هر کس جای او بود به یک کرنر رضایت می‌داد. او امّا تک ستارهٔ این روزهای پرسپولیس خسته و بی‌رمق است. می‌دود و تیر آخر را از چلهٔ کمان‌‌ رها می‌کند. توپ را او به تور ننشاند امّا وقتی زمین و زمان و تماشاگر و حتّی داور دست به دست هم داده‌اند تا تقدیر رقم بخورد، اشتباه بازیکن برزیلی گریزناپذیر است. تور که می‌لرزد دل میلیون‌ها هوادار هم همراه با آن به لرزه در می‌آید و صد هزار نفر از آن‌ها به نمایندگی از تمام این هواداران نام او را فریاد می‌زنند: «مهدی طارمی».