پیام نوروزی کارلوس کروش برای مخاطبان خبرورزشی کارلوس کروش سرمربی محبوب تیم ملی ایران در پیامی فرارسیدن سال جدید را به همه ایرانیان تبریک گفت. کروش در این پیام می‌گوید: نوروز مبارک. بهترین آرزوها را برای شما و خانواده‌تان دارم. به خصوص هواداران فوتبال در این کشور بزرگ. كارلوس كروش این روزها زیاد حال و حوصله مصاحبه عیدانه را ندارد. از هر دری كه وارد شدیم، او دوباره بحث را جدی كرد و به مشكلات این روزهایش در تیم‌ملی پرداخت. با این همه، برای دقایقی توانستیم با سرمربی پرتغالی درباره فرهنگ ایران، مكان‌های دیدنی‌‌اش و همین‌طور علت محبوبیتش حرف بزنیم. خسته نمی‌شوید از فوتبال؟ فیلم دیدن، برنامه، دوباره فوتبال، خارج، مسابقه، دعوا، داور، پرواز و... نه، من هیچ‌وقت از فوتبال خسته نمی‌شوم چون فوتبال عشق من است. البته صبرم كمتر شده و نمی‌توانم یك سری چیزها را تحمل كنم‌؛ مثل مسائل غیرحرفه‌ای، افرادی كه اخلاق را زیر پا می‌گذارند و همین‌طور افرادی كه سیستماتیك به فوتبال دروغ می‌گویند. وقتی شما به فوتبال دروغ می‌گویید، به مردم دروغ می‌گویید. از آن قسمت فوتبال خسته شده‌ام. دیگر آن صبر و آستانه تحمل را ندارم. دوباره شایعاتی درباره ماندن یا رفتن شما هست. اگر بخواهید در این روزهای پایان سال حرف خوبی با مردم بزنید، چیست؟ ببینید پیغام امیدبخشی كه می‌خواهم به هواداران بدهم، این است كه تمركز ما بیش از اندازه روی اشخاص است؛ مثل دایی، كروش، منصوریان، كفاشیان، كاشانی، اولیویرا و ... اگر می‌خواهید پیغام خوبی به فوتبال بدهید، این كار باید متوقف شود. كشتن فوتبال به هیچ‌وجه مناسب نیست. فراتر از اینكه به فكر اشخاص باشیم، باید به فكر توسعه فوتبال و هدفمند كردن راه‌مان برای موفقیت در فوتبال باشیم. پیام روحیه‌بخش و مثبت می‌تواند این باشد كه همه دست به‌ دست هم بدهیم تا یك راه‌حل پیدا كنیم. باید تبدیل به یك خانواده بزرگ شویم كه به دنبال راه‌حل هستیم. هیچ شخصی فراتر از این تصویر و عكس نمی‌تواند درباره فوتبال حرف بزند. كفاشیان نایب‌رئیس AFC است. آنجا این دیگر كفاشیان نیست، بلكه فوتبال ایران است كه نایب‌رئیس شده است. ما می‌توانیم نظرات مختلفی داشته باشیم ولی كفاشیان در كنفدراسیون باید نماینده ما باشد. فكر می‌كنید چرا محبوب هستید؟ خوش‌تیپی، خوب حرف زدن، برنامه‌ریزی، چهره‌تان، نتایج‌‌تان یا ... من ۳۳ سال است در فوتبال هستم. همیشه همین‌طور بوده‌ام. همین لباس را پوشیده‌ام. تز فكری‌ام همین بوده. البته خوش‌تیپ‌تر نمی‌توانم باشم چون در ایران واقعاً پیر شدم. فقط یك جواب هست؛ بعضی از افراد توقع‌شان این است كه هواداران فوتبال را احمق بدانند. فكر می‌كنند آنها تحصیلكرده نیستند ولی به نظر من هواداران فوتبال كاملاً تحصیلكرده هستند و احمق نیستند. نتایج را كاملاً درك می‌كنند. یك مسئله هست؛ وقتی بازی فوتبال تمام می‌شود، تو نمی‌توانی یك چیز را تغییر دهی‌؛ افتخار و شور و شعفی كه دارند. اگر بتوانیم یك كاپ قهرمانی هم رویش اضافه كنیم كه دیگر چه بهتر. این چهارمین سال است كه عید نوروز در تهران هستید. نوروز برای شما چه جذابیتی دارد؟ (در همین لحظه صدای انفجاری از خیابان به گوش می‌رسد) داریم صدای چهارشنبه‌سوری را می‌شنویم! (خنده) دو دلیل داشت كه من به ایران برگشتم؛ چون اعتماد قلبی به بازیكنان و هواداران فوتبال ایران داشتم و همین‌طور اصحاب رسانه. در درجه دوم اعتقاد داشتم مأموریتم در ایران به اتمام نرسیده است. اگر امكانات لازم برای ما مهیا باشد، آرزوی ما صعود به مرحله دوم جام‌جهانی‌ ۲۰۱۸ است ولی با جنگی كه پیش‌رو داریم‌؛ سرمربی تیم‌ملی احساس خطر می‌كند. سرمربی احساس شرم می‌كند و مربیان تیم‌ملی مورد بی‌احترامی قرار می‌گیرند. وقتی اتحادی در فدراسیون نیست و در آن تفرقه وجود دارد، اگر حمایت مالی را نداشته باشیم و اردوها را از دست بدهیم، اگر احساس خطر كنیم و شروع كنیم به دخالت در كارهای فنی تیم‌ملی، این ریسك وجود دارد كه حتی به جام‌جهانی‌ صعود نكنیم. افرادی كه دارند به فوتبال دروغ می‌گویند، حواس‌شان را جمع كنند. استرالیا، قطر، ژاپن و سایر رقبای ما دارند پیشرفت می‌كنند. اگر فوتبال ایران دست دروغگوها باشد، ضرر می‌كند. بنویسید كه در این صورت رسیدن به جام‌جهانی‌ ممكن نخواهد بود. ببین! (كروش هم می‌گوید ببین! و می‌خندد) در این چند سال چقدر ایرانیزه شده‌اید؟ چقدر با فرهنگ ایران آشنا شده‌اید؟ من همیشه تلاشم را كرده‌ام كه راجع به فرهنگ، تمدن و قدمت ایران اطلاعات كافی داشته باشم. همیشه تلاش كرده‌ام درك درستی از فرهنگ ایرانی داشته باشم و فكر می‌كنم موفق بوده‌ام. تنها مسئله‌ای كه افسوس می‌خورم، این است كه شاید گوشه‌هایی از كشور ایران بوده كه هنوز نرفته‌ام. كجاها را دوست دارید ببینید؟ برای مثال شهر یزد. نزدیك هم هست. دوستان و خانواده‌ام همه به آنجا رفته‌اند ولی خودم مدام با اسدی و كفاشیان جلسه می‌گذارم. مكان‌های تاریخی را ظاهراً خیلی دوست دارید. (آرین حواسش به طرف دیگری است و كروش با خنده می‌گوید ببین!) جای دیگری كه حتماً باید ببینم و آرزوی بزرگم حضور در بندرعباس است. دوست دارم قلعه پرتغالی‌ها را ببینم. می‌خواهم حتماً به آنجا سر بزنم. چندین سال پیش یكسری از ایرانی‌ها بودند كه پرتغالی‌ها را انداختند بیرون و فكر می‌كنم الان هم می‌خواهند من را بیرون بیندازند. (عكس‌هایی از قلعه پرتغالی‌ها را به او نشان می‌دهیم و ادامه می‌دهد) حتماً باید آنجا را ببینم. در فرهنگ ایرانی چه چیز خاصی دیده‌اید؟ مطمئناً تخت جمشید و پرسپولیس در حومه شیراز. شكی ندارم كه آنجا را هرگز فراموش نخواهم كرد. برای تك‌تك شهرهای ایران احترام زیادی قائل هستم، برای تمام اماكن تاریخی تهران، كلیساهای قدیمی و سنتی ولی تخت جمشید و پرسپولیس تنها متعلق به تاریخ جهان و تمام مردم دنیاست. و در پایان آرزوی شما برای پایان سال چیست؟ برای مردم ایران بهترین آرزوها را می‌كنم و امیدوارم بتوانیم در تیم‌ملی موفق باشیم و آنها را خوشحال كنیم.