بهمن فروتن جامعه‌ای که راضی و خشنود است، هیچ وقت پیشرفت نمی‌کند. فوتبال ایران را افرادی می‌چرخانند که اعتقادی به پیشرفتش ندارند. تیم ملی فوتبال ایران، تیم سی و یکم جهان شده و در آسیا هم به مقام ششم رسیده. این تیم زیبا هم بازی نکرده اما با همه این احوال، برخی رسانه‌ها کار را به جایی می‌رسانند که مردم خشنود و راضی می‌شوند. رای ۸۸ درصدی نشانه خشنودی مردم از عملکرد کروش است. بابت این خشنودی باید اشک بریزیم، نه اینکه خوشحال شویم. امارات با یک مربی ایرانی به مقام سوم آسیا دست یافته، این یعنی مربیان ایرانی استعداد دارند و می‌توانند کارهای بزرگی انجام بدهند. ایرانی صاحب استعداد است اما همیشه تحقیر شده و جلوی پیشرفتش را گرفته‌اند. همین رای ۸۸ درصدی علامت تحقیر مربیان ایرانی بود. آن هم در مقابل یک مربی که در طول ۴ سال هیچ کمکی به فوتبال ایران نکرده است. بازی‌های تیم ملی در جام ملت‌های آسیا، حتی بازی با عراق که زیباترینش بود، هیچ کدامشان بهتر از بازی استقلال- سپاهان در لیگ برتر نبودند. بار فنی استقلال- سپاهان به مراتب بیشتر از ۴ بازی ایران در استرالیا بود. بازیکنان ایرانی بهترین بازیکنان آسیا هستند اما هیچ یک از آنها در تیم منتخب جایی نداشتند. چرا؟ چون هیچ کدامشان فوتبالی را که دوست داشتند بازی نکردند. بعد از بردهای تیم ملی در استرالیا به چهره بازیکنان نگاه کنید. ببینید چقدر ناراحتند چون فقط برد نمی‌خواهند. آنها می‌خواهند خودشان را نشان بدهند اما با روش بازی کروش نمی‌توانند به خواسته خود برسند. روش بازی کروش همان فوتبال عمودی است. سیستم عمودی وقتی روی زمین است بهتر از سیستم عمودی روی هوا است. نام سیستم عمودی هوایی را علی اصغری گذاشته‌ایم اما سیستم عمودی زمینی را کلینزمن برای اولین بار ابداع کرد. در جام جهانی ۲۰۰۶، سرمربی آلمان با این روش شکست خورد. جام جهانی ۲۰۰۶ و شکست آلمان ثابت کرد که یک تیم فقط نمی‌تواند دنبال سیستم عمودی باشد. ثابت کرد که یک تیم در طول ۹۰ دقیقه نباید دنبال پاس‌های عمودی باشد چون پاس‌های عمودی نتیجه پاس‌های عرضی هستند و می‌توانند بازی یک تیم را گره بزنند. شما اگر در یک تیم بازیکنان قابلی داشته باشید، مثلا تیم آلمان، چیزی حدود ۲۵ درصد از پاس‌های عمودی به بازیکنان می‌رسد و این درصد از پاس می‌تواند ۱۰ تا ۳۰ متر از فضای زمین حریف را تصاحب کند. این پاس‌ها ۲۵ درصد مالکیت توپ ایجاد می‌کند و نتیجه‌اش می‌شود ۵۸۵ پاس امارات برابر ۱۸۵ پاس ایران. می‌شود ۷۸ درصد مالکیت توپ برای امارات. فوتبال عمودی یا همان علی اصغری ایران بازی را برد، چون امارات دنبال برد نبود. یعنی احتیاج نداشت که بازی را ببرد. فوتبال عمودی روی زمین می‌شود فوتبال علی اصغری و فوتبال عمودی روی هوا را می‌توان سیستم کروشی نامید. سیستمی که با کروش نتوانست به موفقیت برسد. البته فوتبال عمودی روی زمین اگر با مالکیت توپ و پاس‌های عرضی همراه شود می‌تواند فوتبال موفقی لقب بگیرد اما در تیم ملی ما نه پاس دیدیم و نه مالکیت توپ. فقط به به و چه چه شنیدیم و تمجید از کروش، آن هم به این خاطر که ایران را به مقام سی و یکم جام جهانی و ششم آسیا رساند. با فوتبال علی اصغری یا همان عمودی روی زمین!