"من تیمی را سراغ دارم که در دیدار رفت جام حذفی نتوانست نتیجه بگیرد. اما در دیدار برگشت، بازیکن حریف را خرید و این موضوع باعث شد که قهرمان شود. فصل آینده همان بازیکن، به تیم قهرمان ملحق شد." این اظهارات محمد مایلی کهن مدیرفنی باشگاه پرسپولیس در یک برنامه تلویزیونی، بازتاب گسترده ای در روزنامه ها و خبرگزاری های داخل ایران داشت. افشاگری مایلی کهن اما به رغم تایید از سوی چند بازیکن و سرمربی لیگ برتری، واکنشی برای تعقیب ماجرا از جانب مسئولین قضایی جمهوری اسلامی ایران در پی نداشت. اظهارات صریح سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران با قید نشانی و نام بردن از مسابقه ای خاص همراه بود؛ واکنشی تند سرپرست باشگاه استقلال را در پی داشت. علی فتح‌الله‌زاده گفت: "من به عنوان برادر دینی از مایلی کهن می خواهم که در ماه رمضان طلب استغفار کند." در این ماجرا، با صراحت از فینال جام حذفی فوتبال ایران در فصل ۸۷-۱۳۸۶ یاد شده است اما مانند افشاگری های پیشین، اشتیاقی نزد مقامات قضایی برای تحقیقات بیشتر بر نیانگیخته است. ششم اردیبهشت، علی کفاشیان رییس فدراسیون فوتبال ایران گفته بود: "اگر کسی مدعی تبانی است باید مدرک ارایه کند و قطعاً اگر مدرک مستندی باشد، اجازه فعالیت به مقصران در فوتبال را نمی‌دهیم." روزنامه خبر ورزشی، صفحه ویژه ای را به این موضوع اختصاص داده و به نقل از ابراهیم تقی پور نوشته است: "من در هر دو بازی رفت و برگشت، بهترین بازیکن زمین شناخته شدم و چطور ممکن است که به تیمم خیانت کرده باشم." اما مروری بر اظهارات مایلی کهن و اتفاقات آن بازی نشان می دهد که انگشت اتهام، نه به سوی ابراهیم تقی پور بلکه یک بازیکن خارجی نشانه گرفته شده است. بازیکنی که اینک سال های آخر دوران فوتبال خود را در گرجستان سپری می کند. این بازیکن که تاثیر مستقیمی در به ثمر رسیدن گل حریف داشت؛ چند روز پس از اتفاقات عجیب پیش آمده در آن بازی، در محل باشگاه تیم رقیب دیده شد.