روزنامه «همشهری»، وابسته به شهرداری تهران، یکشنبه ۸مهر۱۴۰۳، مصاحبه‌ای تفصیلی در حوزه‌های ورزشی و اجتماعی با «علی دایی»، اسطوره فوتبال ایران منتشر کرد.

کمتر از پنج دقیقه بعد، متن کامل این مصاحبه از روی وبسایت روزنامه همشهری و صفحات اجتماعی‌ آن حذف شد.

ساعاتی بعد وبسایت «ورزش سه»، دیگر رسانه وابسته به حکومت، بخش‌های کوتاه از گفت‌وگو علی دایی که صرفا در مورد موضوعات فوتبالی، ازجمله «تشویق شدنش در ورزشگاه‌ زمان بازی‌های تیم ملی»، «دلتنگ نشدن برای فوتبال» و «وضعیت کنونی پرسپولیس» بود را، روی وبسایت خود منتشر کرد.

ورزش سه که برخی از مدیران آن در پرونده فساد باشگاه مس رفسنجان نیز احضار شده بودند، حتی بخش‌هایی از صحبت‌های علی دایی در مورد «تسلیت بابت کشته شدن کارگران معدن» را نیز از این مصاحبه حذف کرده بود.

«ایران‌وایر» به متن کامل این گفت‌وگو و صحبت‌های علی دایی در مورد موضوعات اجتماعی و ورزشی دست یافته که بخش‌های سانسور شده از آن را منتشر می‌کند.

***

مصیبتی بالاتر از حادثه معدن طبس در این روزها وجود نداشت
علی دایی در بخش نخست مصاحبه خود با «محمد زارعی»، خبرنگار ورزشی روزنامه همشهری، با این درخواست که می‌خواهد گفت‌وگو را با صحبت خانواده کارگران معدن در طبس آغاز کند، گفته است: «متاسفانه من یکسری فیلم‌ها و ویدیوهایی دیدم که رییس‌جمهور وقت رفته بود آنجا. کسانی که در معدن کار می کردند مشکلاتشان را به او گفتند، اگر همان موقع به این مشکلات رسیدگی می‌شد، مطمئنا چنین حوادث تلخی پیش نمی‌آمد. فکر می‌کنم جزو تلخ‌ترین حوادثی باشد که در این مدت برای مردم‌مان اتفاق افتاده و همه‌مان را عزادار کرده است.

ما نباید فقط دنبال استفاده کردن از نیروهای کار باشیم. باید امنیت آن‌ها را فراهم کنیم. هم امنیت شغلی‌شان را، هم امنیت خانواده‌شان را. آینده‌شان را باید تامین بکنیم. متاسفانه بسیاری نان‌آور خانه خود را از دست دادند، کسی هم پاسخگو درست‌و‌حسابی نیست.

فکر کنم این کارگرها قراردادی بودند، بیایند خانواده‌هایشان را تا آخر عمرشان بیمه کنند و یک خدمتی بکنند که مردم دلشان خوش باشد. آن‌طوری که من می‌دیدم، این کارگران معدن ۱۲-۱۰ میلیون، شاید ۱۵ میلیون حقوق‌شان بوده. در این وضع اسفناک اقتصادی این چه دردی را دوا می‌کرده؟ متاسفانه این حادثه مصادف شد با اول مهرماه. خیلی‌هایشان بچه داشتند، بچه‌هایشان باید می‌رفتند مدرسه. به نظر من مصیبتی بزرگ‌تر از این نبود که اتفاق افتاد. متاسفانه ما این مسائل را زود فراموش می‌کنیم. الان تو این چند روز یکی نیامده بگوید آقا ما به شما قول می‌دهیم که برویم امکانات را تهیه کنیم. برویم دنبال این حوادث. دیگر یک کاری بکنیم که این حوادث اتفاق نیفتاد. هیچ‌کس.»

نمی‌شود فقط به فکر غزه و لبنان و عراق بود
علی دایی در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره مستقیم و غیرمستقیم به هزینه‌هایی که جمهوری اسلامی در کشورهای همسایه کرده، خواستار کمک‌رسانی به خانواده‌های کارگران معدن در طبس شده و گفته است: «نمی‌شود که با یک تسلیت به خانواده‌یشان همه‌چیز را فراموش کنیم. باید برویم کنار این خانواده‌ها باشیم. به آن‌ها کمک کنیم؛ این هم وظیفه دولت و مسوولین است. نمی‌شود همش ما فکر جاهای دیگر بود. چطوری در این مدت همه مسوولین ما وقتی صحبت می‌کنند، فکر مثلا مسلمانان غزه هستند و لبنان، یا عراق و کشورهای دیگر، اول باید به فکر مملکت خودمان باشیم، به فکر مردم خودمان باشیم. من از قدیم شنیدم یک ضرب‌المثلی را که می‌گویند چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است.

ما باید اول و آخر مردم خودمان را دریابیم. امکانات رفاهی، امنیت اقتصادی، امنیت شغلی و خیلی امنیت‌ها است که من می‌توانم پشت سر هم بگویم این‌ها را برای مردم خودمان فراهم کنیم که این اتفاقات [اشاره به حادثه معدن طبس] نیفتد.

این همه زن و بچه سرپرست‌شان را از دست ندهند. مادرهایی که پسرشان را از دست دادند. مگر می‌شود یک پسر ۱۷ ساله که تازه اول شروع زندگی و جوانی‌ش است، بیاید در معدن این‌طور جان بدهد. خیلی دردناک است. این را باید مسوولین ما بفهمند. همش شعار نیست. باید یک کار عملی هم بکنیم تا مردم امیدوار بشوند به آینده این مملکت.

این‌طوری نمی‌شود که هر‌کسی می‌آید فقط حرف می‌زند و شعار می‌دهد. پس مردم کجای این قضیه قرار گرفته‌اند؟ باید به مردم ما بیشتر از این برسند، مشکلات‌شان را درک کنند. این‌همه گرانی متاسفانه کمر خیلی ها را شکانده. این اتفاقات برای این مملکت نباید بیفتد. ما جزو ثروتمندترین کشورهای دنیا از لحاظ منابع طبیعی و معدنی هستیم، اما متاسفانه مشکلات اقتصادی مردم بیداد می‌کند.»

تماشا در یوتیوب
دزدی و قمه‌کشی می‌کنند، نیروی انتظامی درگیر مسائل دیگر است
علی دایی سپس با اشاره به وضعیت مالی نگران‌کننده مردم ایران، در مورد افزایش سرقت‌ها و گرفتاری‌های نیروی انتظامی «در جای دیگر» کنایه زده است: «ما باید همه‌چی را در نظر بگیریم و مطمئنا اولین‌چیز و آخرچیز، مردم ما هستند. رفاه‌شان، امنیت‌شان، همه‌چیزشان؛ این باید در نظر گرفته شود. متاسفانه ما این مسائل را فراموش کردیم. اصلا مردم خودمان را فراموش کردیم. شما نگاه کنید اصلا آدم‌ها می‌ترسند بیرون گردنبندی داشته باشند، موبایلی داشته باشند و هر‌چیزی، عین آب خوردن متاسفانه مورد سرقت قرار می‌گیرند.

بعد نیروی انتظامی ما گاهی درگیر یکسری مسائل دیگر است. این مشکلات را هم به‌راحتی فراموش می‌کنند. خفت‌گیری می‌کنند، نمی‌دانم موبایل دزدی می‌کنند، گردنبند می‌دزدند. ساعت می‌دزدند. ببخشید، عین آب خوردن قمه می‌کشند؛ حتی بعضی‌هایشان اسلحه دارند. این‌ها را باید درست بکنیم. مهم‌ترین موضوع برای مردم ایران، امنیت است. امنیت را بیاورید، همه‌چیز از تمامی لحاظ حل می‌شود.»

نه مربی‌گری و نه مدیریت؛ به فوتبال ایران برنمی‌گردم
علی دایی همچنین در بخش‌هایی از مصاحبه‌ خود نیز تاکید کرده که هرگز وارد دنیای مربی‌گری یا مدیریت در فوتبال ایران نخواهد شد. او گفته است: «چه مربی‌گری باشد، چه مدیریت، هرچیزی که با سیاست ربط پیدا کند، من وارد نمی‌شوم.»

به نظر می‌رسد همین پاسخ کوتاه علی دایی نشان می‌دهد که سطح دخالت سیاست در فوتبال ایران، چه در زمینه مدیریت باشگاهی و فدراسیون فوتبال و حتی در زمینه کنترل مربیان افزایش یافته که او دیگر تمایلی برای هیچ‌گونه فعالیتی در فوتبال ایران ندارد.