روزنامه «آیندگان» یکی از نشریه‌های پیشرو ایران بود که بین سال‌های ۱۳۴۶ و ۱۳۵۸ هر روز صبح در سراسر کشور روی پیش‌خوان مطبوعات ایران می‌رفت. این روزنامه بخش ورزشی خوبی هم داشت. در تابستان داغ ۱۹۷۸، آیندگان گزارش‌های جالبی از جام‌جهانی آرژانتین منتشر می‌کرد. روزهای خون و آتش در ایران در جریان بود، ولی هنوز کسی نمی‌توانست پایان آن سال باورنکردنی را به درستی پیشبینی کند. فارق از ناآرامی‌های سیاسی، مردم، اما، از شرکت تیم ملی در مسابقات آرژانتین بسیار خوشحال بودند. بالاخره ایران توانسته بود برای اولین بار و به عنوان تنها نمایندۀ آسیا به جام‌جهانی صعود کند. جام‌جهانی آرژانتین تنها با ۱۶ تیم برگزار شد. صرف بودن در بین ۱۶ تیم صعود کننده بخودی دستاورد بزرگی برای فوتبال ایران به شمار می‌رفت. فوتبال ژاپن در آن ایام دوران شیرخوارگی خود را طی می‌کرد حال آنکه ایران نه تنها صعود کرده بود، بلکه سه دوره قهرمانی جام ملت‌های آسیا را در جیب داشت. کرۀ جنوبی هم تنها یک بار در سال ۱۹۵۴ صعود کرده بود. ایران در بازی‌های ۱۹۷۸ چهاردهم شد. ما بالاتر از مجارستان و مکزیک به کار خود پایان دادیم.

برای پسربچه‌هایی مثل ما جام‌جهانی تجربۀ‌ جدیدی بود. تابستان بود و مدارس تعطیل. ما می‌دانستیم که جام‌جهانی چیست، ولی از وضعیت فوتبال در جهان به غیر از دیدن بعضی از عکس‌های کیهان‌ورزشی که گاهی به دستمان می‌رسید کلاً بی‌اطلاع بودیم. عصرها بعد از کلی دوچرخه سواری و یکی دو دست «گل کوچیک»، جلوی بقالی محل جمع می‌شدیم و سوپرکولا و کیک یزدی سفارش می‌دادیم. تمام بحث‌های تخصصی دربارۀ تیم ملی و جام‌جهانی را همانجا با هم دوره می‌کردیم. این بحث‌ها مخصوصاً از روزی که مهدی دینورزاده، مدافع سابق تیم پاس، یکی دو بار از روی لطف و صمیمیت با ما بچه‌های محل «گل کوچیک» بازی کرده بود جدی‌تر هم شده بود. باری، یکی دو روز بعد از پایان بازی‌های ایران، ما بچه‌های محل به این نتیجه رسیدیم که «گذشته‌ها گذشته» و بهتر است که بحث‌های تخصصی جام‌جهانی را فعلاً دنبال نکنیم.

مصاحبۀ زیر را به بهانۀ مرور خاطرات آن تابستان داغ و هیجان‌انگیز برای‌تان انتخاب کردم.


تاریخ انتشار: یکشنبه ۲۱ خرداد ۱۳۵۷، صفحۀ ۸ روزنامه

عنوان گزارش: «متأسفم که تیم شما را خواهیم برد و از پاداش کلان محروم می‌شوید»

مصاحبه اختصاصی فرستادۀ «آیندگان» با کالدرون، مربی تیم پرو

آرژانتین: فرستادۀ «آیندگان»


در فاصلۀ بیست و چهار ساعت به آغاز مسابقۀ پرو و ایران توانستم وارد اردوی پرو شوم. دیروز گروهی از خبرنگاران به تماشای تمرین تیم پرو رفته بودند. کالدرون مربی تیم پرو خبرنگاران را از محل تمرین دور کرد و خبرنگاران که از این عمل مربی پرو عصبانی شده بودند یک صدا فریاد کشیدند مستر پرون امیدوارم به ایران به‌بازید.

با کمک یکی از خبرنگاران پروئی که با گروه ایرانیها دوست شده است توانستم تلفنی از کالدرون برای یک مصاحبه ۱۵ دقیقه‌ای وقت بگیرم. کالدرون خیلی بد لباس و بد اخلاق به نظر میرسد، به کمک مترجم مصاحبه کردم، البته در بیشتر اوقات این آقای کالدرون بود که از من سئوال می‌کرد. کالدرون دربارۀ نتیجه بازی ایران و پرو گفت در مورد تیم ایران همانطور فکر می‌کنم که در مورد اسکاتلند و هلند فکر کردیم و هرگز به این اندیشه دچار نشده‌ایم که تیم ایران ضعیف‌ترین تیم گروه چهار است. ایران حریف بسیار مشکلی است برای تیم پرو. ایران را در دیدارهای قبلی در مقابل هلند و اسکاتلند بدقت ارزیابی کرده‌ام. ایرانیها تیم بسیار دونده‌ای هستند و نباید فراموش کرد اگر از هلند شکست خوردند تنها یک‌بار گل خوردند و دو بار تسلیم ضربه‌های پنالتی شدند و در دیدار با اسکاتلند هم می‌توانستند پیروز باشند و خودشان به تیم خودی گل زدند. بنابراین بیشترین تلاشمان را برای پیروزی می‌کنیم. ما اگر از هلند برده بودیم با بازیکنان ذخیره جلوی تیم ایران می‌ایستادیم. ولی حالا برای پیشگیری از هرگونه حادثه احتمالی با بهترین تیم و بهترین یاران مجبور هستیم در مقابل تیم عصبانی ایران قرار گیریم.

از کالدرون می‌پرسیم، ولی تیم شما در مقابل هلند خوب نبود و بیشتر احتیاط می‌کرد. کالدرون گفت بازی با اسکاتلند را برده بودیم، نتیجه مساوی با هلند می‌توانست به راحتی راه ما را برای صعود هموار کند، بنابر این دیگر نیازی به ریسک کردن نبود.

به کالدرون میگویم، فکر نمی‌کنید میانگین سن تیم پرو از همه زیادتر است و شما با این تیم پیر در مسابقه‌های فشرده جام‌جهانی نمی‌توانید دوام بیاورید، پاسخ می‌دهد، تجربه خیلی مهم‌تر است. تیم من در مکزیک ۷۰ جوان بود اما به علت جوانی نتوانستیم صعود کنیم. شما همین تیم مکزیک را در نظر بگیرید. تنها به علت جوانی کیسه بوکس آلمان شد و به این سرنوشت شوم دچار شد. کالدرون در پایان همین صحبت اشاره کرد به این مطلب که شنیده‌ام به بازیکنان ایران قول داده‌اند در صورت پیروزی بر تیم پرو پاداش بسیار کلانی دریافت خواهند داشت. از قول من بنویسید، من خیلی متأسفم که بچه‌های ایران از دریافت این پاداش محروم خواهند شد چون ما پیروز خواهیم شد.