‌
ابراهیم افشار، روزنامه‌نگار، در واکنش به درگیری شجاع خلیل‌زاده با خبرنگاران، در یادداشتی در روزنامه «هفت صبح» نوشت: «با شنیدن عربده‌‌های شجاع خلیل‌‌زاده در میکسدزون ورزشگاه آزادی علیه رسانه‌‌ها، خاطرات ۹۸ سال پیش در دلم زنده شده است؛ سال ۱۳۰۵ که بازیکنان تیم ملی فوتبال با چوبدستی زیربغل‌‌شان، روزنامه ناهید را با خاک یکسان کرده‌‌ و شب را در کمیسریا خوابیده‌‌اند. سیلی مردافکن مایلی‌‌کهن در گوش یکی از خبرنگاران ورزشی در دلم زنده شده است.

ضدخاطرات دو نبرد جنجالی «ستاره- رسانه» در دهه ۵۰ در دلم زنده شده که سندیکای خبرنگاران، هر دو ستاره فوتبال و سینما را وادار به پوزش کرده است. برخلاف امروز که اساسا رسانه در بی‌کسی مطلق به سر می‌‌برد آن روزها رابطه دوطرفه «ستاره و رسانه» چنان محترمانه بود که هیچ قهرمانی در هیچ زمانی به خود اجازه نمی‌‌داد که به اسب خبرنگاری یابو بگوید و تنها کسی که شاید گفت، پرویز قلیچ‌‌خانی کاپیتان تیم ملی بود که او نیز با تحریم یکدست تمام روزنامه‌‌ها مواجه شد.»

نبرد اصلی رسانه و قلیچ اما در یازده مرداد ۱۳۵۴ اَلو گرفت. قلیچ که نویسندگان مطبوعات ورزشی را نوعی رنگین‌‌نامه‌‌نویس اتلاق می‌‌کرد معتقد بود که خبرهای آنها، غیرواقعی و فاقد اصالت است. او چنان رسانه‌‌گریز شده بود که گاهی حتی در بازی‌‌های حساس ملی و باشگاهی نیز از ایستادن در عکس دسته‌‌جمعی طفره می‌‌رفت.

شاید در چنین شرایطی فقط اسمال‌‌آقا زرافشان بود که با یک دست به چانه بردن به نشانه «من بمیرم»، او را به دیدرس دوربین‌‌ها می‌‌کشاند تا تصاویر ابتدای بازی را از دست نداده و با تنبیه سردبیران خود مواجه نشوند. داستان تقابل کاپیتان تیم ملی با سندیکای خبرنگاران، از پرخاش او به خبرنگاران در حین برگزاری جام بین‌‌المللی تهران (۱۳۵۴) و به ویژه حمله شدید او به خبرنگار ورزشی روزنامه آیندگان در ورزشگاه داودیه آغاز شد و کار به شکایت سندیکای مطبوعات از او رسید.

با اینهمه اما مردی که سه قهرمانی جام آسیا را در کارنامه داشت و گل‌‌های تاریخی‌‌اش به ویژه به اسرائیل در ۱۳۴۷ در فینال و استرالیا، در حافظه ابدی فوتبال ایران ماندگار است هرگز دلش با مطبوعات ورزشی صاف نشد.

ابوالفضل جلالی خبرنگاری که با برخورد قلیچ مواجه شده بود می‌گوید: آقای رفیعی (سردبیر دنیای‌‌ورزش) تا چند وقت اسم بازیکنان تیم پاس- آن موقع قلیچ‌خانی در پاس بود- را ۱۰ نفره می‌نوشت و اسم این بازیکن را در نشریه نمی‌‌آورد. تا اینکه آقای قلیچ‌خانی را مجبور کرد که یک سبد گل گرفت و آمد توی دنیا‌‌ی‌‌ورزش و از ما عذرخواهی کند.