زک ایستر، مانند قهرمانان محبوبش در ان‌اف‌ال، لیگ ملی فوتبال آمریکایی، همیشه سرسخت‌ترین بازیکن تیمش بود. او دفاع پشت خط بود و با تمام وجود بازی می‌کرد. در نتیجه ضربات زیادی به سرش وارد می‌شد. علائم آسیب‌دیدگی زک مانند سردرد و حساسیت به نور اولین بار در سن یازده سالگی خود را نشان دادند. یک هفته قبل از کریسمس ۲۰۱۵، زک در سن ۲۴ سالگی با اسلحه شکاری پدرش به سینه خود شلیک کرد. دفترچه‌ ۳۹ صفحه‌ای از خاطرات خود به جا گذاشت که در آن به طور کامل انگیزه‌اش را توضیح داده و در نهایت خواسته بود تا مغزش برای تحقیقات علمی اهدا شود.

← برای خواندن متن کامل، اینجا کلیک‌کنید.