به گزارش خبرگزاری تسنیم، روبرتو مانچینی اذعان کرد که بازگشتش به اینتر با توجه به اخراج غیر منتظره‌اش از این تیم در سال ۲۰۰۸ کاری احمقانه بوده است، ضمن اینکه او به سه‌گانه قهرمانی که ژوزه مورینیو با نراتزوری کسب کرد، حسادت می‌کند.

مانچینی در دوره اول مربیگری‌اش در اینتر که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۸ به طول انجامید دو قهرمانی در اسکودتو و کوپا ایتالیا برای نراتزوری به ارمغان آورد. با این وجود او از کار برکنار شد و به همین دلیل ماه نوامبر سال ۲۰۱۴ زمانی که او دوباره پیشنهاد سران اینتر را برای تحویل گرفتن سکان هدایت تیم از والتر ماتزاری پذیرفت، بسیاری از این تصمیم او متعجب شدند.

حالا خود او می‌گوید که این تصمیم احمقانه بوده است. مانچو در گفت‌و‌گو با «گاتزتا تی‌وی» اظهار داشت: بیش از آنکه انتظار دریافت پیشنهاد از یک تیم ایتالیایی را داشته باشم، منتظر تماس از یک باشگاه خارجی بودم. من هرگز حتی به بازگشت به اینتر فکر هم نمی‌کردم. مردم در زندگی‌شان کارهای احمقانه زیادی انجام می‌دهند و من هم این کار را انجام دادم، چون به نظر می‌رسید بازگشت به جایی که جام‌های زیادی برده‌ام، غیرقابل فکر کردن است.

مانچینی ادامه داد: اینکه من فکر می‌کردم فصل پیش می‌توانم نتایج بهتری با اینتر بگیرم حقیقت دارد، اما من هنوز هم باور دارم که اینتر فصل پیش تنها تیم تحت هدایت من بوده است که در عرض پنج ماه چنان پیشرفتی نشان داد. در تیم‌های قبلی‌ام، گالاتاسرای، منچسترسیتی و حتی اینتر دوره اول مربیگری‌ام، هیچکدام به این سرعت پیشرفت نکردند.

سال ۲۰۰۸ بود که مانچینی در بحبوحه یک نبرد قانونی با اینتری که خواهان استعفای او شده بود، جوزپه مه‌آتزا را ترک کرد.

وی درباره آن روزها اظهار داشت: آن موقع چیزهای زیادی بود که در مسیر درست خودشان قرار نداشتند و این ماجراها دنباله‌دار شده بودند. به همین دلیل بعد از شکست برابر لیورپول (در لیگ قهرمانان اروپا) من دیگر انگیزه‌ام را از دست دادم. فکر می‌کنم که در همان مقطع بود که ماسیمو موراتی (رئیس پیشین اینتر) با مورینیو تماس گرفت. من هم روز بعد به او گفتم که مشکلی برای ادامه دادن به کارم ندارم. او عصبانی بود، من هم عصبانی بودم. ما آن فصل قهرمان سری A شدیم، اما بازی آخرمان برابر پارما پر از تنش بود، چون رم فاصله‌اش را با ما کم کرده بود. آن فصل ما در فینال کوپا ایتالیا هم ۲ بر یک باخته بودیم.

مانچو اضافه کرد: من انتظار نداشتم که اخراج شوم. یک روز صبح گزارشی را در یکی از روزنامه‌ها خواندم و در ذهنم شک و تردیدهایی شکل گرفت. موراتی با من تماس گرفت و گفت که تصمیمش را گرفته است و من اخراجم. او آن موقع اشاره به مورینیو نکرد. به هر حال من باید از موراتی تشکر کنم، چون او به من در مقطع مهمی از دوران مربیگری‌ام فرصت هدایت اینتر را داد.

دو سال پس از اخراج مانچینی، مورینیو اینتر را به سه‌گانه قهرمانی رساند که در تاریخ باشگاه اینتر و سری A بی‌سابقه بود. مانچینی در پاسخ به این سؤال که آیا او به موفقیت جانشین خود حسادت کرده است، گفت: به نظر من مورینیو مربی خوبی است. داشتن حس حسادت نسبت به سه‌گانه احساسی طبیعی است، اما من باور دارم اتفاقاتی که قرار باشد رخ دهند، رخ می‌دهند.

مورینیو تابستان سال گذشته با چلسی قهرمان لیگ برتر شد، تورنمنتی که مانچینی توانست آن را با منچسترسیتی کسب کند. مانچینی در این باره هم اظهار داشت: کسب عنوان قهرمانی در وقت‌های اضافی بازی هفته آخر، باور نکردنی بود. بازی ۲ - ۲ مساوی بود و حریف‌مان جایگاهش را امن می‌دید و به همین دلیل به سمت دروازه جو هارت حمله کرد. هارت اما توپ را گرفت و یک ضدحمله را آغاز کرد که در آن ماریو بالوتلی توپی را برای سرخیو آگرو فرستاد و او کار را تمام کرد. فکر می‌کنم که یک روز یک مستند درباره قهرمانی آن فصل من‌سیتی بسازند. واقعاً خاطره فوق‌العاده‌ای بود.

سرمربی نراتزوری ادامه داد: منچستریونایتد دهه‌ها در شهر حرف اول را می‌زد، اما ما آن فصل تاریخ را تغییر دادیم. پیروزی ۶ بر یک در اولدترافورد هم یکی از فراموش‌نشدنی‌ترین خاطراتی بود که از دوران مربیگری‌ام در من‌سیتی دارم. سرالکس فرگوسن آن روز واقعاً عصبانی بود.