به گزارش ایسنا، هنوز هم هیچ عقل سلیمی در داوری نتوانسته انتخاب دوباره فریدون اصفهانیان را به عنوان راس داوری فوتبال ایران قبول کند؛ انتخابی که بدون در نظر گرفتن کارنامه قبلی سرپرست فعلی این کمیته بود و حالا هم معلوم نیست در ۳ ماه سرپرستی این بازنشسته فدراسیون فوتبال چه اتفاقاتی خواهد افتاد. کمیته‌ای که بعد از رفتن اصفهانیان دست به دست چرخید و نه هدایت‌الله ممبینی و نه اسماعیل صفیری نتوانستند آن‌طور که باید و شاید در مسیر پیشرفت داوری قدم بگذارند.

کمیته داوران در فدراسیون فوتبال تبدیل به یتیم‌خانه‌ای شده است که مسئولیت آن دست به دست می‌شود و هنوز هم کسی نتوانسته به آن سر و سامان دهد. در فاصله کمتر از یک هفته تا شروع لیگ هنوز اتفاق مثبتی برای داوری فوتبال ایران نیفتاده است و نمی‌توان از داوری در لیگ بیستم انتظار زیادی داشت.

سوال اصلی اینجاست که آیا کمیته تحت نظر اصفهانیان این بار با دپارتمان داوری و علیرضا سهرابی همسو می‌شود؟ رویکرد اصفهانیان در دوره قبلی ریاست او بر کمیته نشان داده او خواهان در دست داشتن قدرت است زیرا در آن زمان، وی هم ریاست کمیته را بر عهده داشت و هم مسئولیت‌های "دپارتمان بی‌رئیس" را بر عهده گرفته بود و علاقه‌ای هم به انتخاب مسئول برای آن نداشت.

به زعم نظر بسیاری از کارشناسان و پیشکسوتان داوری، انتخاب اصفهانیان به عنوان سرپرست کمیته داوران، انتخابی استراتژیک برای رای آوردن حیدر بهاروند در انتخابات است. این دیدگاه یعنی وضعیت داوری، شرایط داوران و بهبود آن برای سرپرست فعلی فدراسیون فوتبال اهمیت چندانی ندارد و تنها چیزی که برای او مهم است، رای آوردن در انتخابات فدراسیون فوتبال با کمک گرفتن از ارتباطات فریدون اصفهانیان است. حالا این یتیم‌خانه فدراسیون فوتبال روزهای عجیبی را پشت سر می‌گذارد و معلوم نیست داوری فوتبال ایران در لیگ بیستم چه حواشی را پشت سر خواهد گذاشت اما به احتمال زیاد نقش اول این حواشی، مرد بازنشسته کمیته خواهد بود.