به گزارش خبرگزاری تسنیم، ژولیو سزار یکی از بازیکنانی است که سابق بازی زیر نظر ژوزه مورینو را دارد. این اتفاق در دو فصل مربیگری آقای خاص در نراتزوری طی سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ رخ داد. این دو سال برای دروازه‌بان برزیلی سابق اینتر که اکنون سنگربان تیم فلامنگو است، اگرچه با کسب افتخارات بزرگی همچون سه گانه یاد ماندنی سال ۲۰۱۰ همراه بود، اما خاطرات فردی تلخی هم برای او داشت که تا سه سال بعد از آن هم ادامه داشت.

سزار فاش کرد که پس از پیروزی ۳ بر صفر برزیل مقابل اسپانیا در فینال جام کنفدراسیون‌های سال ۲۰۱۳ برزیل، مورینیو او را به خاطر اینکه با پیراهن ایکر کاسیاس (بازیکنی که مورینیو با او در رئال مادرید مشکل پیدا کرد) رفت تا جایزه دستکش طلایی رقابت‌ها به عنوان بهترین دروازه‌بان تورنمنت را بگیرد، مسخره کرده است.

سزار در پایان بازی پیراهن کاسیاس – کسی که آن روزها به خاطر شرایط سختش در رئال مادرید (نیمکت‌نشینی‌های طولانی به خاطر جنگ سرد با مورینیو) از سوی خیلی‌ها حمایت می‌شد – را پشت رو پوشید و با آن جایزه‌اش را گرفت و گفت که این کار را برای تجلیل از کاپیتان وقت ماتادورها و احترام به تمام خدماتی که او به دنیای فوتبال کرده انجام داده است. با این حال این کار او به مذاق سرمربی سابقش در اینتر خوش نیامد و به همین دلیل از او طعنه و کنایه شنید.

دروازه‌بان سابق اینتر در یک برنامه تلویزیون در برزیل گفت: بعد از بازی وقتی به رختکن‌ها برگشتیم، دیدم که مورینیو برایم یک پیامک فرستاده است. مورینیو در آن پیامک نوشته بود: « تو دیوانه‌ای. این کاسیاس است که باید به پوشیدن پیراهن تو افتخار کند، نه تو به پوشیدن پیراهن او. تو با یک دست هم توپ‌های بیشتری از کاسیاس می‌گیری.»

بعد از فینال کاسیاس به رختکن برزیلی‌ها رفت تا از سزار بابت حرکتی که انجام داد تشکر کند. سزار در این باره هم اظهار داشت: ایکر به رختکن ما آمد تا به من صحبت کند و من ماجرای بحثم با مورینیو را برایش تعریف کردم که البته سخت بود اما باید او باید مطلع می‌شد. مورینیو دوست دارد رودرروی آن دسته از بازیکنان تیم‌های تحت هدایتش که ستاره محسوب می‌شود بایستد.

ماجرای دروازه‌بان دسته سومی

سزار یکی از دیگر از زخم زبان‌هایی که از سوی آقای خاص دریافت کرده بود را هم فاش کرد. او با توصیف آقای خاصی به عنوان یک مربی بسیار پرتوقع، گفت: سال اول مورینیو در اینتر فوق‌العاده بود اما سال دوم سخت‌تر بود. من همیشه با ترس به میدان می‌رفتم؛ ترس از اینکه اشتباهی مرتکب و بابت آن مواخذه شوم اما هر بار به خودم می‌گفتم که یا باید بر ترست غلبه کنی یا اینکه فوتبال را کنار بگذاری. گاهی اوقات در تمرینات مورینیو سراغم می‌آمد و می‌گفت تو بهترین دروازه‌بان دنیایی اما امروز در حد یک دروازه سری C (دسته سوم فوتبال ایتالیا) بودی!

داستان پیراهن زرد

داستان دیگری که سزار از مورینیو تعریف کرد، نسبت به ماجرای قبلی که او با آقای خاص تجربه کرد، عجیب‌تر بود. او گفت: یک بار مورینیو از من خواست که با پیراهن زد بازی کنم اما این رنگ جزو رنگ‌هایی نبود که سازمان لیگ در آن فصل برای دروازه‌بان‌ها مشخص کرده بود و ما باید سفید، سیاه یا خاکستری می‌پوشیدیم. مورینیو یک پیراهن زرد به من داد که پیراهن تمرینی بود. من به او گفتم که قرار نیست با پیراهن زرد بازی کنم. مورینیو به هر شیوه‌ای که امکان داشت مرا مسخره کرد و مرا به ترسیدن از توپ متهم کرد. خلاصه اینکه من با پیراهن زرد بازی کردم.