به گزارش خبرنگار مهر، با وجود آنکه استقلال با پیروزی بر العین در تهران نزدیک به صعود به جمع ۸ تیم برتر آسیاست اما واقعیت این است که در ایران تیم منصوریان هنوز منتقدانی هم دارد که به سبک بازی استقلال ایراد می گیرند و آن را « نازیبا» می دانند. به این منتقدان هم می توان حق داد و هم حق نداد.

می توان حق داد چون استقلال امروز زیبا بازی نمی کند و سراسر تهاجمی نیست و اصطلاحا « باز» بازی نمی کند و این برای تماشاگر متعصب استقلال شاید جذابیت ویژه ای نداشته باشد و انتقادها در این زمینه ادامه پیدا کند اما واقعیت این است که می توان به آن دسته از منتقدان حق نداد که از روش بازی تیم منصوریان انتقاد کنند.

مربیان بزرگ فوتبال دنیا می گویند «این بازیکنان هستند که سیستم را می سازند نه سیستم بازی، بازیکنان را». دوباره که نگاه می کنیم می بینیم استقلال از داشته های خودش خوب استفاده می کند سنگ محک برای قضاوت در مورد این موضوع نتایجی است که می گیرد.

منصوریان بازیکنان برتر فوتبال ایران را در اختیار ندارد و با یک سری جوان و دو یا سه ستاره به میدان می رود و تیمش از نظر شکلی سیستم کی روش را دنبال می کند. در واقع او حریف را تخریب می کند و با بازی بسته همه فضا ها را از تیم مقابل که جلو کشیده می گیرد و با ضد حمله کار حریف را می سازد.

این شیوه ای بود که استقلال با آن السد قطر، پرسپولیس و العین را شکست داد و فعلا در یک قدمی ۸ تیم برتر آسیا قرار گرفته است. نمی توان تاثیر حضور و رد پای کی روش را در فوتبال ایران ندید. حتی پرسپولیسی که سال قبل قهرمان شد هم سعی کرد از روش تهاجمی دو سال قبل خود دست بردارد و اندکی نتیجه گرایانه تر فوتبال بازی کند. نتیجه فوتبال اقتصادی پرسپولیس کم گل خوردن بود و قهرمانی.

این اتفاق را منصوریان هم در پیش گرفت آن هم با تیمی که از نظر میزان دوندگی و قدرت بدنی به دلیل استفاده از جوان ها تقریبا از همه رقبای خود سرتر است.

استقلال جمع بازی می کند و درهای دفاع را می بندد تا حریف در یک سوم دفاعی استقلال توپ را واگذار کند در حالی که دو سوم زمین را طی کرده و جلو آمده و در حالت تهاجمی قرار گرفته است. کات توپ ها در نهایت به سرعت به امثال جابر انصاری و کاوه رضایی می رسند و یا با سانتر های بی نقص خسرو حیدری تبدیل می شوند به ضد حمله هایی که حریف را غافلگیر می کنند.

شیوه مدرن تر این نوع فوتبال را کی روش در تیم ملی ایران پیاده کرده تا جایی که تاکنون حتی یک گل خورده در رقابت های مقدماتی جام جهانی روسیه ندارد و حتی در مقابل تیم هایی مثل کره جنوبی یک موقعیت گل واقعی هم به حریف خود نمی دهد.

استقلال و پرسپولیس هم تا حدودی همین مسیر را طی می کنند و فعلا هم یکی نایب قهرمان است و دیگری قهرمان لیگ برتر.

بازی زیبا از منظر برخی منتقدان یعنی بازی تهاجمی اما واقعیت این است که بازی دفاعی هم می تواند بسیار هوشمندانه و زیبا باشد. باید دید استقلال تا کجا با این شیوه جلو می رود. فراموش نکنید اگر پیش از این استقلال مثلا به همین العین سه گل می زد و جلو می رفت گل هایش را نکونام، مجیدی و ساموئل می زدند اما امروز منصوریان چنین ستاره هایی را یا در تیم خود ندارد یا اینکه دارد و تعدادشان کم هستند و بیشتر ستاره هایی تدافعی هستند.

مهدی رحمتی، امید ابراهیمی و خسرو حیدری ستاره هایی مدافع هستند و شاید تنها کاوه رضایی را بتوان ستاره ای تهاجمی در این ترکیب استقلال دانست. در هر صورت استقلال امروز همین تیم را دارد و با این تیم و این داشته ها خوب جلو آمده و به منصوریان نمی توان ایرادی گرفت. فراموش نکنید « این بازیکنان هستند که سیستم را مشخص می کنند».

در واقع اینگونه نیست که استقلال اتوبوس تیم را مقابل دروازه پارک کند و برنامه درستی برای بازی نداشته باشد.