به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، یک بام و هوا و برخوردهای سلیقه ای در تصمیم گیری ها مختص یک مربی و یا یک باشگاه و حتی یک فدراسیون نیست. این سوءتدبیریست که اغلب مدیران و مجموعه ها به آن دچارند و تصمیمات خود را در قبال اتفاقات و گاه بحران ها نه با یک مکانیسم و استراتژی مشخص و رویه واحد بلکه با فرمول سلیقه و البته شرایط پیرامونی اتخاد می کنند. تصمیماتی که گاه در آن عوامل بیرونی و غیرطبیعی نقش موثرتری را از تصمیم سازان و تصمیم گیرندگان ایفا می کنند. آنچه مصداق عینی و بارز آن را می توان در موضع متفاوت مجموعه تصمیم ساز و تصمیم گیرنده ورزش در قبال یک اتفاق واحد رویت کرد.

تیم ملی هندبال نوجوانان از یک سال پیش خود را برای شرکت در هفتمین دوره مسابقات هندبال قهرمانی نوجوانان آسیا و انتخابی قهرمانی جهان که از ۶ تا ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۵ در بحرین برگزار می شد، آماده کرده بود و قرار بود راهی این کشور شود، اما در دقیقه ۹۰ ورق برگشت و همه چیز تغییر کرد.

در حالی که قرار بود تیم بامداد چهارشنبه ۳ شهریور به بحرین برود و تمام کارها طبق برنامه انجام شده بود ساعت ۲ سه‌شنبه شب ۲ شهریور در تماس سرپرست حراست وزارت ورزش و جوانان با سیدابوالحسن مهدوی، رئیس فدراسیون هندبال، دستور یکی از نهادهای عالی رتبه مبنی بر عدم اعزام تیم ملی نوجوانان به بحرین ابلاغ شد!

در آن مقطع زمانی گفته شد وخیم شدن اوضاع سیاسی - امنیتی در بحرین در پی محاکمه شیخ عیسی قاسم، رهبر شیعیان آن کشور، مخاطرات امنیتی جدی برای ورزشکاران تیم ملی داشته و بر همین اساس این نهاد عالی رتبه تصمیم بر عدم اعزام تیم‌های ورزشی به بحرین گرفته است. در سال‌های گذشته دولت بحرین اقدام به سرکوب شیعیان معترض این کشور به دولت کرده و حقوق شهروندان بحرین را زیر پا گذاشت و از آن زمان رابطه ایران و بحرین به تیرگی گرایید و دو کشور در بهترین حالت حداقل مراودات سیاسی و اقتصادی و حتی ورزشی را داشته‌اند.

اتفاقی که سبب شد تا یک سال عمر نوجوانان مستعد هندبال و البته هزینه و سرمایه ای که به پای آنها شده بود، سوخت شود و از بین برود.

عدم اعزام تیم نوجوانان هندبال به مسابقات تنها به از دست رفتن عمر، زمان و سرمایه در هندبال خلاصه نمی‌شد چرا که خطر محرومیت تیم نوجوانان در آسیا نیز وجود دارد. طبق قوانین فدراسیون جهانی و کنفدراسیون هندبال آسیا و همچنین طبق قوانین مسابقات و آئین نامه جرایم AHF انصراف تیم‌ها پس از قرعه‌کشی و در آستانه آغاز مسابقات علاوه بر پرداخت جریمه نقدی، با محرومیت نیز همراه خواهد بود و احتمالا تیم نوجوانان حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و انتخابی مسابقات جهانی در سال ۲۰۱۸ را نیز از دست خواهد داد و پس از ۴ سال وقفه باید منتظر حضور این تیم در مسابقات ۲۰۲۰ قهرمانی آسیا که نتیجه آن ۴ سال تعطیلی هندبال در رده نوجوانان خواهد بود.

فرامرز می‌آبادی، دبیرکل فدراسیون هندبال در این خصوص اظهار داشت: «ما همه شرایط را برای هندبالیست ها فراهم کرده بودیم. تیم ما تاکنون یک مقام قهرمانی، یک نایب قهرمانی و همچنین یک مقام سومی را در این رقابت ها کسب کرده است و با توجه به شرایطی که تیم ها در این مسابقات دارند به طور حتم تیم ایران در بین ۴ تیم اول قرار می گرفت اما مصلحت نظام این بود که ما در این رقابت ها که در بحرین برگزار می‌شود حضور پیدا نکنیم.»

وی ادامه داد: «متاسفانه اعزام نشدن نوجوانان به این مسابقات به ضرر آنها تمام شد چرا که آنها مدت طولانی تمرین کرده بودند و آمادگی کامل داشتند اما مصالح نظام مهمتر از اعزام تیم به این مسابقات بود. کنفدراسیون‌ آسیا این روزها به ما خبر نهایی را در مورد محرومیت و میزان جریمه نقدی اعلام می‌کند و بعد از آن ما رایزنی‌هایمان را شروع خواهیم کرد.»

چند هفته‌ای از این ماجرا گذشت و نوبت به تیم ملی فوتبال جوانان ایران رسید که برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا راهی بحرین شود. همه فکر می‌کردند با توجه به اتفاقی که برای هندبالیست‌ها افتاد، تیم فوتبال هم به بحرین نرود و تماس از نهادهایی عالی رتبه و بالادستی مانع حضور فوتبالیست‌های جوان ایران در بحرین شود. شاگردان امیرحسین پیروانی هم تدارکات خوبی داشتند و در روزهای منتهی به اعزامشان صحبت‌هایی درخصوص عدم اعزام آنها به بحرین مطرح شد، اما ظاهراً چندان جدی نبود. با این وجود به نظر می رسد در این رابطه حساسیت قبلی وجود ندارد و امنیت جوانان فوتبال در بحرین تامین شده و مصالح ملی بر این است که این تیم اعزام شود!

مشکلات حضور تیم ملی فوتبال جوانان در بحرین مرتفع شده و با موافقت شورای برون مرزی تیم ملی جوانان در این مسابقات شرکت خواهد کرد. این تیم در گروه c بازی‌ها با تیم‌های قطر قهرمان دوره قبل، ژاپن و یمن همگروه است و به ترتیب در روزهای ۲۳، ۲۶ و ۲۹ با این تیم‌ها بازی خواهد کرد.

حال اینکه چه اتفاقی افتاده که هندبال مجوز حضور در بحرین را نمی‌گیرد و فوتبال می‌تواند به بحرین برود سوالی است که شاید مسئولان عالی رتبه جواب منطقی برای آن داشته باشند. شاید هم اوضاع امنیتی در بحرین در این مدت دگرگون شده و دیگر خطری ورزشکاران ایرانی را تهدید نمی‌کند. به هر حال یک بام و دو هوای مسئولان در قبال برخورد با این تیم ها شک و شبه های فراوانی را ایجاد کرده و این شائبه کهنه و قدیمی را دوباره زنده کرده که فوتبال تافته ای جدا بافته از سایر رشته هاست که همیشه مصلحت و تصمیمات به نفع آنها رقم می خورد!