احسان خراسانی - خبرگزاری خبرآنلاین؛ وقتی پنجشنبه شب « رفراندوم جدایی انگلیس ازاتحادیه اروپا » برگزار شد، کمتر کسی فکر می کرد که مردم انگلیس خواهان این جداییباشند. اما صبح روز جمعه و در میان بهت همگان اعلام شد که با توجه به نتایج آرا،۵۲ درصد مردم انگلیس خواهان جدایی کشورشان از اتحادیه اروپا هستند. بسیاری ازکارشناسان سیاسی این اتفاق را یک اتفاق تاریخی می دانند و از چنین تصمیمی توسطمردم انگلیس شگفت زده هستند. انگلیس اولین کشوری است که اقدام به خروج از اتحادیهاروپا کرده و همین باعث شده که فرآیندی دست کم ۲ ساله برای خروج این کشور ازاتحادیه در نظر گرفته شود. این اتفاق از نظر سیاسی دارای ابعاد گستره و پیچیده ایاست. شاید از نظر سیاسی این استقلال کشور انگلیس نکته ای مثبت باشد. اما مطمئنا ازنظر ورزشی این کشور متضرر خواهد شد. هر چقدر هم که باراک اوباما به نتیجه این همهپرسی احترام بگذارد و مردم انگلیس را امیدوار کند که روابط بین آنها همچنان مثلگذشته است، در طرف مقابل شاید این اتفاق از نظر ورزشی و به ویژه فوتبالی برای مردماین کشور گران تمام شود.

به هر حال انگلیس مهد فوتبال است و به نوعیفیلنامه این پدیده زایدالوصف در این کشور نوشته شده است. بدون شک از دیدگاهکارشناسان و اهالی فوتبال، لیگ برتر انگلیس بهترین لیگ در بین لیگ های اروپا و یاحتی جهان است. یکی از اصلی ترین دلایل این محبوبیت عمده، متمول بودن لیگ جزیرهباشد. چیزی که بدون شک تحت تاثیر نتیجه این رفراندوم قرار خواهد گرفت. نکته مشخصبعد از این رای گیری این است که انگلیس با افت شدید ارزش پوند روبرو خواهد شد واین یعنی دیگر آنچنان خبری از بمب های کر کننده نقل و انتقالاتی در فوتبال انگلیسنخواهد بود. مطمئنا اولین تلفات این اتفاق باشگاه ها خواهند بود. در حالی که هنوز زمانزیادی از نهایی شدن نتیجه رای گیری نگذشته بود، پول ملی انگلیس یک دهم ارزش خود رااز دست داد و در طرف مقابل اعتبار واحد های پولی دیگر مثل دلار و یورو بالاتر رفت.با این حساب طبیعی است که قرارداد باشگاه ها با بازیکنان و مربیان بزرگ دنیا ارزشکمتری پیدا کند!

همیشه حضور سرمایه داران ثروتمند در فوتبالانگلیس رواج داشته است و شاید همین دلیلی بود برای دل بستن مردم این کشور به حضوردوباره این افراد در فوتبال کشورشان و نجات باشگاه ها از این وضعیتی که دارد بهبحرانی جدی نزدیک می شود. اما نباید فراموش کرد که جدایی انگلیس از اتحادیه اروپابدین معناست که بستر کار برای چنین سرمایه دارانی فقط در همین کشور فراهم است ودیگر سرمایه گذاری در دیگر کشور های عضو اتحادیه ممکن نیست. بدون شک همین باعثخواهد شد تا امثال آبراموویچ و یا نمونه وطنی اش یعنی فریدون مشیری، با تردیدبیشتری قدم در راه خرج کردن پول هایشان در فوتبال انگلیس بردارند. چون از دست رفتنفرصت سرمایه گذاری در بازاری با جمعیت ۷۳۱ میلیون نفر و انتخاب خرج کردن پول هایهنگفت در بازاری ۵۴ میلیون نفری نمی تواند عقلانی باشد!

از همه این ها که بگذریم به این می رسیم که برایعلاقه مندان به فوتبال، چنین چیز هایی اصلا اهمیت ندارند. برای آنها اصلا مهم نیستکه سهم باشگاه ها در بازار بورس چقدر کاهش پیدا می کند یا ... هر چیز دیگر مربوطبه اقتصاد و سیاست. برای آنها حتی تا همین الان هم اصلا مهم نبوده که مالک فلان باشگاهکیست؟! چون مطمئنا کسانی که از شاید فوتبال دیدنشان از امروز شروع شود و تا صبحفردا هم ادامه داشته باشد (!) به جز فکر کردن و زندگی کردن با همین فوتبال کاریندارند. برای آنها فقط مهم است که فوتبال انگلیس بار دیگر پر شود از اسم های بزرگو هیجان انگیز. برای آنها همین کافی است که حتی به تقابل دوباره مورینیو و گواردیولادر لیگ جزیره فکر کنند. پس این افراد وارد بحث های سیاسی و اقتصادی نمی شوند و فقطمنتظر نشسته اند و برای خود دلیل می تراشند که حتی اگر چنین تحولاتی در فوتبالانگلیس ایجاد شود، باز هم بتوانند از آن نهایت لذت را ببرند!