مهدی محمدنبی، کارمند ساده فدراسیون فوتبال و دبیرکل فدراسیون، خیلی زود تبدیل به غیرپاسخگوترین عضو فدراسیون شد، اعضای هیات رییسه پشت درب اتاقش می نشستند، روسای هیات ها را تحویل نمی گرفت و مدیران باشگاه ها برای موفقیت باید با او «می بستند»! او به «پدرخوانده» فوتبال ایران تبدیل شد، همه از او می ترسیدند و برای موفقیت باید به او نزدیک می شدند. خیلی ها شایعه کرده بودند که او «اطلاعاتی» است و باید مواظبش بود! با بچه های بالا هماهنگ است!!! خنده دار بود. انتخاب او را باید اشتباه بزرگ محسن صفایی فراهانی در دوره کمیته انتقالی دانست که می خواست از شر داریوش مصطفوی راحت شود. دفتر شخصی نبی در خیابان جردن تبدیل به آژانس نقل و انتقالات بازیکنان شده بود، با مجوز ایجنتی به نام آزاده احمدی نژاد. او استراتژی چراغ خاموش را انتخاب کرد. رسانه ای نمی شد. کم حرف می زد. لبخند تحویل می داد ولی در پشت پرده، آدم هایش را می کاشت. آدم های نبی از درب نگهبانی سازمان لیگ تا دفتر رییس کمیته انضباطی حضور داشتند و آخرین اخبار را به او می رساندند. «خانواده شاه محمدی» یکی از شاهکارهای مدیریتی او در این سال ها بود. باقر شد رییس دفترش، محمد شد راننده ش و پدر هم شد نگهبان سازمان لیگ! هوشنگ مقدس از دیگر تولیدات او بود، مقدس از مدیا آفیسری تیم های پایه به سرپرستی تیم ملی بزرگسالان رسید. او حتی در کمیته استیناف هم آدم خودش را کاشت: مهدی دادرس. دوست قدیمیش دینورزاده، همیشه در لیگ یک و دو، تیم دارد! او دوست نزدیکش، رسول جوزی را بعدها سرپرست تیم ملی زیر22 سال می کند که افتضاح قلیان و فاکتور مشروب پیش می آید. برادر او البته وکیل بین المللی است و بسیاری از پرونده های فوتبال را در فیفا دنبال می کند و البته عروس خانواده شان هم لیلا فروهر است. بامداد میرزایی، همه کاره کی روش از دیگر تولیدات او بود که البته فعلا با کفاشیان کار می کند! امیر عابدینی کاملا با او هماهنگ است و احمد ابراهیمی، سرپرست تیم ملی در دوران علی دایی هم یکی از عوامل او برای صعود برخی تیم ها به لیگ های بالاتر است. بیزنسی که سود میلیاردی دارد. سردبیر یکی از روزنامه های ورزشی به اتاقش رفت و آمد نزدیک دارد. او را مغر متفکر فدراسیون می دانستند ولی وقتی پارسال درباره بودجه فدراسیون به ریز انتقاد شد و مجمع ورود کرد، رابطه اش با کفاشیان شکرآب شد. این روزها اما صدای نبی درنمی آید، دوستانش از سمت ها یکی یکی کنار رفتند و خودش هم باید برود. آرام و بی صدا. بیزنس او از فوتبال دیگر تمام شده است و حالا باید فکر فردا کند که چگونه به نهادهای نظارتی پاسخ بدهد.هفت سال مدیریت، سالی 200 تا 500 میلیارد تومان پول فوتبال، قدرت بی حساب و کتاب و نظارت ناپذیر، کشوی جادویی و ضربه ای که فوتبال زده شد. حتما شما هم می پرسید این برود، چه کسی بیاید؟! پاسخ ساده است، اگر نظارت،‌آگاهی، و شفافیت باشد، هیچ احدی جرات تخلف به خودش نمی دهد چه برسد به «نبی» که کلا حضورش در این پست، با علامت سئوال بزرگی روبروست...