به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیم ملی فوتبال ایران توانست نمایش نسبتا قابل قبولی در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل داشته باشد و در نهایت با کسب یک امتیاز کار خود را به پایان ببرد. اما جدا از شیوه بازی که ملی پوشان ایران در این بازی ها به نمایش گذاشتند میزان دوندگی بازیکنان بسیاری از کارشناسان را متحیر کرد.

در شرایطی که در بازی های لیگ ایران در خوشبینانه ترین حالت میزان دوندگی یک بازیکن به هشت کیلومتر می‌رسد، ملی پوشان توانستند در جام جهانی به طور میانگین ۱۰ کیلومتر دوندگی داشته باشند. در اولین بازی ایران مقابل نیجریه، شاگردان کی‌روش (به غیراز علیرضا حقیقی) به طور میانگین ۱۰ کیلومتر دوندگی داشتند. در دومین بازی مقابل آرژانتین نیز ۹ کیلومتر و ۸۹۲ متر دویدند و در بازی آخر مقابل بوسنی وهرزگوین هر بازیکن به طور میانگین ۱۰ کیلومتر و ۲۵۵ متر دوید.

حال سوال اینجاست که کارلوس کی‌روش چطور توانست میزان دوندگی بازیکنان ایران را به استاندارد های جهانی برساند؟!

آمارهای ارائه شده توسط فیفا نیز نشان می‌دهد در مرحله گروهی جام جهانی از ۴۰ بازی که با پیروزی یک تیم همراه بوده، ۵۲درصد پیروز میدان بیش از بازنده دوندگی داشته است.

زمانی که لیگ سیزدهم در جریان بود کی‌روش اصرار داشت که لیگ زودتر به پایان برسد تا ملی‌پوشان را زودتر از موعد مقرر در اختیار بگیرد. او که می‌دانست بازیکنان ایران شرایط بدنی مناسبی ندارند برنامه های فشرده بدنسازی را برای آنان در نظر گرفت و با استفاده از یک مربی بدنساز بین المللی کوشید تا سطح آمادگی جسمانی شاگردانش را به استاندارد های جهانی نزدیک کند.

شاید بتوان گفت رمز موفقیت کی‌روش همین موضوع بود. او میزان دوندگی بازیکنان را به استاندارد های جهانی رساند تا وقتی در پایان اولین بازی، فیفا میزان دوندگی بازیکنان را منتشر کرد خیلی ها شگفت زده شوند. شاید برای خیلی ها یازده کیلومتر دویدن فوتبالیست ایرانی یک رویا باشد اما کی‌روش نشان داد انجام تمرینات مدرن و علمی این امر را محقق می‌کند.

به گزارش ایسنا، حال سوال اینجاست، بدنسازی چه جایگاهی در برنامه مربیان لیگ برتری دارد؟ آیا می‌توان امید داشت که میانگین دوندگی بازیکنان ما در لیگ به مرز ۱۰کیلومتر برسد؟

جلالی: فاصله کم میان بازی ها آمادگی جسمانی بازیکنان را حفظ می‌کند

مجید جلالی در گفت و گو با ایسنا در این باره اظهار کرد: به غیر از مولفه های تکنیکی و تاکتیکی قابلیت های بدنی نقش مهمی را در کسب نتیجه ایفا می‌کند. آمادگی جسمانی کمک زیادی به بازیکنان برای طی مسافت و درگیری های تن به تن می‌کند. بازیکن باید توان بدنی لازم برای دویدن و درگیری های فیزیکی را داشته باشد.

وی در ادامه با بیان اینکه میزان مسافت های طی شده درون زمین به پنج قسمت تقسیم می‌شود، گفت: راه رفتن، دویدن های آرام، دویدن معمولی، دویدن سریع و دویدن های انفجاری میزان مسافت طی شده درون زمین را تشکیل می‌دهد. گاهی یک بازیکن هشت کیلومتر دوندگی دارد اما میزان دویدن های انفجاری اش به ۳۰۰ متر هم نمیرسد اما بازیکن دیگری شش کیلومتر می‌دود و میزان دویدن های انفجاری اش ۷۵۰ متر می‌شود. مهم این است دوندگی مفید یک بازیکن چقدر است.

این کارشناس فوتبال همچنین در پاسخ به این سوال که چگونه می‌توان آمادگی جسمانی بازیکنان را به استاندارد جهانی رساند، اظهار کرد: مربیان بدنساز نقش مهمی را در این زمینه ایفا می‌کنند اما من معتقدم اگر فاصله بازی ها کم باشد آمادگی بازیکنان پایدار می‌ماند. به طور مثال اگر بتوانیم فاصله میان بازی ها را از هفت روز به چهار روز برسانیم و بازی ها را منظم برگزار کنیم، این کار کمک زیادی به حفظ آمادگی بازیکنان می‌کند.

عبدی: فوتبال جهان در بخش آمادگی جسمانی رو به پیشرفت است

حسین عبدی نیز آمادگی جسمانی بازیکنان را یکی از مولفه های مهم برای کسب نتیجه می‌داند، او درباره این موضوع به ایسنا گفت: در فوتبال روز دنیا نگاه ویژه‌ای به آمادگی جسمانی بازیکنان وجود دارد. روزی، ۱۲کیلومتر دویدن در یک بازی رویا بود اما در سطح اول فوتبال دنیا این امر محقق شده است.

وی افزود: باید توجه بیشتری به آمادگی جسمانی بازیکنان داشته باشیم. اگر قرار است در یک لیگ شرکت کنیم باید طوری برنامه ریزی کنیم که بازیکنان در طی لیگ دچار افت بدنی نشوند. البته مربیان بدنساز نیز باید آگاهی خود را به روز کنند. در حال حاضر که لیگ تعطیل است باید به فکر بدنسازی باشیم تا در اواسط لیگ دچار مشکل نشویم.

کربکندی: ستاره ها از انجام تمرینات بدنسازی طفره می روند

اگر نبود امکانات را در نظر نگیریم مشکل دیگری که مربیان بدنساز با آن مواجه هستند فراری بون بازیکنان از تمرینات بدنسازی است. ستاره ها با شیوه های مختلف از جمله دیر بستن قرارداد در فصل نقل و انتقالات از انجام تمرینات بنسازی طفره می‌روند.

رسول کربکندی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا با بیان اینکه در جام جهانی تیم های ضعیف با دونگی بالا تیم های قدرتمند را به زانو درآوردند، اظهار کرد: با دوندگی بالا می توان نقاط ضعف را پوشش داد. دوندگی بالا هم با انجام تمرینات علمی و با برنامه حاصل می شود. اما متاسفانه در لیگ ایران این موضوع اهمیت کمتری دارد. مربیانی که در لیگ ایران کار می کنند از دانش علمی بالایی برخوردار هستند اما با دانش روز دنیا فاصله دارند. باید به موضوع بدنسازی اهمیت بیشتری بدهیم و با تربیت مربیان بدنساز به پیشرفت فوتبال در ایران کمک کنیم.

وی اضافه کرد: بازیکن در ایران حرفه ای پول می گیرد اما حرفه ای تمرین نمی کند. این موضوع باید برسی شود که چرا ستاره ها در زمانی که تیم دوره بدنسازی را طی می کند از انجام تمرینات پرفشار طفره می روند؟! شاید به این دلیل که ناز بازیکنان را می‌کشیم به راحتی اجازه می دهیم در تمرینات شرکت نکنند. اگر فوتبالیستی شرایط بدنی مناسبی نداشته باشد در طول فصل دچار مصدومیت های جدی خواهد شد.

به گزارش ایسنا، باشگاه های معتبر دنیا برنامه ها و تمرینات ویژه ای را برای بالا بردن آمادگی جسمانی بازیکنانشان در نظر می‌گیرند اما به نظر می‌رسد در لیگ ایران در حیطه بدنسازی به انجام تمرینات سطحی بسنده می‌شود.