از بازیکنای دوست‌داشتنی فولاد من به جای اساتید فدراسیون عذرخواهی می‌کنم و از متانت و آرامش و خوش‌اخلاقیشون هم تشکر می‌کنم و هم واقعن یاد گرفتم... حق داشتن عصبانی بشن (چیزی که «اکثرن» «همیشه» تو این فوتبال هستن) ولی انگار اینها هم آرامش و رلکس و خونسردی و خویشتنداری و مسلط بودن به خودشون رو از مربیشون یاد گرفتن. الحق که ردای قهرمانی کشور برازنده‌شونه.