اگر با پرویز دهداری هم برای مبارزه بازیکن سالاری همین رفتار را کردید و بعد مرگ ایشان لقب معلم اخلاق دادید که فاتحه را باید خواند!؟
تاریخ فراموش نخواهد بازیکن که تیم ملی را ارث پدری می‌دانست و برای انتخاب شماره پیراهن و بازوبند رختکن تیم ملی را چاله میدان کرده بود، حاشیه‌های ریز و درشت را به اردوی تیم ملی هدیه کرده بود، به واسطه برخی ورزشی نویس‌ها بازیکن سالاری را به اصول مربیگری ارجح دانستند!؟
همین جماعتی که بعد از رسانه‌ایی شدن خبر درگذشت سرمربی سابق تیم ملی ایران با نوشتن یادداشتهایی در مدح و سنای مربی سابق تیم ملی کرواسی تلاش کردند بگویند در زمان حضور چیرو به قواعد و اصول مربی تیم ملی در کنار گذاشتن بازیکنان بی انضباط اردو رعایت اصول حرفه‌ایی را انجام دادند!؟