مرگ میروسلا بلاژویچ یک روز پیش از تولد ۸۸ سالگی‌اش فوتبال جهان و ورزش کرواسی را اندوهناک کرد. به گزارش خبرگزاری تسنیم، میروسلاو بلاژویچ پس از مدت‌ها مبارزه با یک بیماری سخت بامداد امروز (چهارشنبه ۱۹ بهمن) در بیمارستان زایچوای کرواسی درگذشت. یکی از آخرین حضورهای عمومی بلاژویچ اواسط دسامبر سال گذشته میلادی بود که او جایزه "ولادیمیر بیآرا" را در زاگرب به دلیل مشارکت در توسعه فرهنگ ورزشی و تحمل اجتماعی دریافت کرد. بلاژویچ در این مراسم گفت: تعداد زیادی اینجا جمع شدید و به من جایزه بزرگی دادید. با این وجود اما این آخرین سخنان من با مردم در یک جلسه عمومی است. تمام شد. دیگر وجود ندارد. خداحافظی کن چیرو. من آخرین روزهایم را می‌شمارم؛ از آن آگاهم.

چیرو پس از دریافت جایزه، دیگر قدرت گفت‌و‌‌گو با رسانه‌ها را نداشت، گفت‌‌وگویی که همیشه از انجامش خوشحال بود و هرگز آن را رد نمی‌کرد. مهارت‌های مربیگری و مهمتر از همه جذابیت شخصیتی‌اش، طرفداران و مردم را در هر کجا که کار می‌کرد، جلب کرد. بلاژویچ در ۱۰ فوریه ۱۹۳۵ در تراونیک به دنیا آمد اما او چندین بار توضیح داد که پدرش نامش را با تاخیر در اداره مربوطه ثبت کرد. میروسلاو بلاژویچ فوتبال خود را در سال ۱۹۵۴ در باشگاه تراونی براتستوو آغاز کرد، سپس به دینامو نقل مکان کرد و در سال ۱۹۵۵ به لوکوموتیو رفت و پس از آن به بوسنی و هرزگوین بازگشت و به سارایوو که تا سال ۱۹۵۸ در آنجا بازی کرد. در سال ۱۹۵۸ به کرواسی بازگشت اما این بار در ریکا، جایی که تا سال ۱۹۶۱ بازی کرد. پس از آن یک سال برای باشگاه فوتبال زیون سوئیس بازی کرد و نخستین پست مربیگری خود را در این تیم به دست آورد.

این مربی کروات در طول دوران حرفه‌ای طولانی خود هدایت ۱۹ باشگاه در سوئیس، کرواسی، یونان، اسلوونی، بوسنی و هرزگوین، چین و ایران را بر عهده داشت و مربیگری پنج تیم ملی (سوئیس، کرواسی، ایران، بوسنی و هرزگوین، زیر ۲۳ سال چین) را تجربه کرده بود. چیرو دو نتیجه عالی را رقم زد. عنوان قهرمانی دینامو در سال ۱۹۸۲ و مدال برنز تیم ملی کرواسی در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه. او مطمئناً بزرگترین موفقیت دوران حرفه‌ای خود را روی نیمکت تیم ملی کرواسی به دست آورد که در جام جهانی ۱۹۹۸ به مقام سوم رسید. در مجموع او ۷۲ بار روی نیمکت این تیم نشست و زلاتکو دالیچ با ۷۰ بار مربیگری تیم ملی کرواسی پشت‌سر چیرو قرار دارد.

چیروی محبوب، نخستین بازی خود را روی نیمکت کرواسی در ۲۳ مارس ۱۹۹۴ با پیروزی ۲ بر صفر برابر اسپانیا در یک بازی دوستانه در والنسیا انجام داد. پس از آن در سال ۱۹۹۶ در مسابقات قهرمانی اروپا در انگلیس، کرواسی از ایتالیا پیشی گرفت. در این تورنمنت در اولین بازی ترکیه را شکست دادند، سپس دانمارک مدافع عنوان قهرمانی را از پیش‌رو برداشتند. به پرتغال باختند و در مرحله یک‌چهارم نهایی توسط آلمانی‌ها حذف شدند. چیرو درباره سومی جام جهانی ۱۹۹۸ نیز گفته بود: فرانسه ۱۹۹۸ یک رقابت ویژه برای من بود. ما برای به دست آوردن آن مدال بر مشکلات متعدد و حریفان سخت غلبه کردیم، این موفقیت برای همه مردم میهن معنی زیادی داشت.

سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران درباره زندگی شخصی‌اش نیز می‌گوید: وقتی تمام زندگی‌ام را خلاصه می‌کنم، آن وقت این نیاز را دارم که خودم را در چهاردیواری‌ام ببندم و آن‌قدر گریه کنم که هیچ وقت دست از کار نکشم. هیچ چیز در زندگی از من عبور نکرده است! من دو تا سرطان داشتم و الان سومی ظاهر شد. در کودکی خیلی فقیر بودم، بعدها در جوانی که ازدواج کرده بودم، من و همسرم نمی‌دانستیم ناهار خواهیم خورد یا نه. چیرو در یکی از آخرین پست‌های خود نوشت: حتی این شغل مربیگری که ممکن است از بیرون متفاوت به نظر برسد، چیزی جز رضایت بسیار اندک و ناامیدی بسیار نیست.

بلاژویچ بیش از ۶۰ سال پیش با همسرش زدنکو ازدواج کرد و از او سه فرزند داشت؛ میروسلاو جونیور (پسر) و باربارا و کاترین (دختران). چیرو تنها کسی در تاریخ است که سه بار جایزه دولتی ورزش "فرانجو بوچار" را دریافت کرده است. در سال ۱۹۹۸، جایزه سالانه برای افراد، سپس در سال ۱۹۹۸، جایزه سالانه برای تیم‌ها به عنوان عضو تیم ملی و در سال ۲۰۰۷، جایزه یک عمر دستاورد. مجمع فدراسیون فوتبال کرواسی در جلسه ۲۲ دسامبر ۲۰۲۱ عنوان مربی افتخاری را به وی اعطا کرد. او در سال ۲۰۰۵ تصمیم گرفت برای ریاست‌جمهوری کرواسی نامزد شود، اما تنها ۰.۸۰ درصد آرا را به دست آورد.