فرشاد پیوس مهاجم کم نظیر فوتبال ایران بود. اون بازی هم یادش بخیر بهنام طاهرزاده هم که با مینی بوس برای تماشای بازی اومده بود را هم اوردند داخل زمین و یک گل به استقلال سوراخ زد

اگه اشتباه نکنم قرشاد اولین یا یکی از اولین بازیهای دوستانه اش را در زمین نفت تهرانسر برای پرسپولیس انجام داد. منم همراه یک عده رفته بودم برای تشویق. یادم نیست با چه تیمی بازی کردند ولی یک هیچ بازی را بردند که گلش را هم فرشاد زد. همونجا اکثر هوادارا میگفتند ستاره ای پا به آسمان لیگ گذاشته.

من موقعي كه فرشاد خيلي خيلي جوون بود رو يادمه كه تو شاهين بازي ميكرد كه ناصر ابراهيمي مربي اش بود و امير قلعه نوعي هم بود ، خيلي كمرنگ يادمه تو شاهين بود ولي به دليل سنم دقيق بازيهاش رو يادم نيست كه چطوري بود ، ولي وقتي رفت سربازي تو تيم عقاب شانسي دوتا بازيش رو تو امجديه ديدم و همونجا فهميدم كه چقدر متفاوت با بقيه فورواردهاي اون موقع مثل حميد عليدوستي ، فتح آبادي ، ناصر محمدخاني و چنگيز بازي ميكنه ، يه استايل مخصوص به خودش ، بعد ميشنيدم گلزني هاي زيادش رو تا اواخر سال ٦٤ خبر اومد كه پيوس رفته پرسپوليس . سالي بود كه شاهرخ هم تاجيا كل كل داشت و اومد پرسپوليس ، اون سال مرتضي فنوني زاده و محمدحسن انصاري فر هم به همراه فرشاد به عنوان بازيكن جوون اومدن ، همون سال هم با حضور شاهرخ ، ناصر و حميد درخشان و خود سلطان كه هنوز بازي ميكرد فرشاد تونست اقاي گل بشه . گلزني كه نه سرعت زيادي داشت ، نه سرزن قهاري بود ، نه تكنيك و استارتهاي انفجاري انچناني داشت كه دفاع رو دور بزنه و نه حتي شوت زن فوق العاده اي بود ، ولي همونجايي بود و به توپ ميزد كه بايد باشه ، ضرباتي بغل پا و دقيق ، پيش ميومد ٩٠ دقيقه هم تو زمين نه ميديديش و نه چيزي ميشنيدي ولي بكدفعه ميرسيد و يه بغل پا و گل ... اقاي گل هميشگي و جاودانه !!

خدا حجازی و بیامرزه یار دوازدهم ما تو دربی‌ها بود البته از غلامپور هم نباید گذشت، این دربی هم استق.لالی‌ها همه کار کردن که خداحافظی فرشاد آقای گًل به بهترین نحو برگزار شه.. اینم اضافه کنم فرشاد از راه‌آ‌هن چهره شد و سربازیش تو نیرو هوایی بود و تو هر تیمی که بود آقای گًل شد،. درسته مهاجم شیش قدم بود ولی‌ به وقتش دریبلزن و کاشته . ز.ن خوبی‌ هم بود ... البته بنا به حافظه ی من فرشاد سال ۱۳۶۵ اومد پرسپولیس و دربی معروف ۳-۰ که ناصر آبی‌ هارو سوزوند اصلان به فرشاد بازی نرسید.. مطلب دیگه این که پورحیدری و آدماش میخواستن فرشاد و هم مثل عابدزاده بدزدن که با یک( نه ) ی بزرگ از جانب فرشاد رو به رو شدن .. در مورد طاهرزاده هم باید بگم همین بازیکن نصفه و نیمه به استق لال گًل زد و مدیریت عابدینی همینو هم کرد تو پاچه ی یک تیم کروات :))

درسته پرسپوليسي هاي عزيز ، تو راه اهن هم بازي كرد ولي من منظورم بود كه اصلاً بازيهاش رو يادم نيست كه چطوري بود به خاطر سنم ، فقط ميدونستم كه پيوس نامي تو شاهين بازي ميكنه ، ولي توي عقاب با همون نيروي هوايي به قول شما به خاطر يكي از دوستهاي بابام كه تو هيات فوتبال تهران مسئول برگزاري بازي بود خيلي زياد به امجديه ميرفتيم اون سال و شانسي دوتا بازي عقاب رو ديديم و كامل ميشناختيم فرشاد رو . درباره سال ٦٥ و دربي اون سال هم بايد بگم كه فرشاد از همون بازي اول فيكس بازي كرد و اصلاً ذخيره وننشست و سلطان مرتب جاشون رو عوض ميكرد و فرشاد هم اون سال تو هافبك چپ و راست و مهاجم سايه و مهاجم نوك بازي كرد ، تو بازي دربي هم سلطان خودش نشست بيرون و فرشاد تو هافبك چپ جلوي ممد حسن انصاري فرد بازي كرد و شاهرخ مهاجم نوك بود و ناصر هم به عنوان يازيكن ازاد بازي كرد و حميد درخشان هم راست بازي كرد ، وسط هم ضياء عربشاهي و ممد مايلي بازي كردن . پروين هميشه اين اعتقاد رو به فرشاد داشت و يادمه كه تو يه مصاحبه دنياي ورزش وقتي كه خبرنگار ازش پرسيد چرا تو روزهايي كه حتي اسم فرشاد هم نيست تو زمين و روز ضعيفش هست اونرو تعويض نميكنه و سلطان جواب داد براي اينكه فرشاد بازيكني هست كه اگه ٩٠ دقيقه تموم راه بره تو زمين و كاري نكنه تو دقيقه ٩١ يكدفعه ميتونه اونجايي باشه كه بايد و گل رو بزنه و كار رو دربياره واسمون !! نكته ديگه اوردن محسن عاشوري بوسيله خود فرشاد به پرسپوليس و بعد هم پاسهاي گل خط كشي شده و پرتعداد محسن به فرشاد بود كه هرسال حدود دو سوم گلهاي فرشاد رو محسن پاسش رو ميداد .

سربازیش با بیژن طاهری تو نیرو هوای بود و من عکسشو دارم ، اون موقع‌ها واسه تلفظ فامیلیش هم دچار مشکل بودیم, دربی سال ۶۵ اینقدر ناصر خوب بود که فرشاد و یادم نمیآد و حافظه ی منم جواب نمیده، :) یادمه فرشاد قبل از یک بازی تیم ملی‌ به تلویزیون دعوت شد و گفت فردا حتماً ۳ تا گًل میزنم و دقیقاً این اتفاق افتاد، حیف اون چند سال که بخاطر استفای ۱۴ نفره پیوس تیم ملی‌ و از دست داد.. پیوس گرونترین لژیونر اون سال‌ها بود