محمد پنجعلی در کنار بازیهای فوق العاده تمرکز و خونسردی اش از اخلاق بسیار خوبی هم داره. تو بازیهای جام جهانی برزیل قسمت شد مدت کوتاهی در خدمت ایشون و حسن آقای روشن باشم. هر دو بسیار موقر و مودب و دوست داشتنی و جالب اینه که محمد آقا همیشه با احترام با حسن روشن صحبت میکرد. انوقت یک مشت علی اینترنتی هر چی لایق خودشون هست در حق اون بزرگوار میگن به جرم اینکه حرف حق میزنه.

ممد پنجعلی در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین هم حضور داشت ولی نه بعنوان بازیکن و فقط بعنوان همراه . مربی تیم ملی ایران حشمت مهاجرانی تا آخرین روزهای اردوی امادگی اسم پنجعلی را خط نزد و بغیر از پنجعلی فکر کنم بهتاش فریبا هم بود ٬ در هر حال سه تا چهار بازیکن بودند که باید تا قبل از اعزام تیم به آرژانتین اسمشان خط میخورد ولی تا آخرین روزها اسمشان خط نخورد تا اینکه تیم ملی برای خداحافظی به دیدن رضا پهلوی رفتند که در انجا تصمیم گرفته شد و یا رضا پهلوی دستور داد که کسی را خط نزنند و ممد پنجعلی و بقیه بعنوان همراه با تیم به آرژانتین رفتند .

بسيار فرد موقر و متيني كه فرارنگي همه دوستش داشتيم، هرجا هست سلامت و پاينده باشه ايشون

درضمن زندگي شخصي هيچكسي به هيچكسي تا زماني كه موجب آزار ديگري بشه ربطي نداره، بنده هم ايشون رو از نزديك ديدم و بهشون همون اول گفتيم اس اسي دوآتيشه هستيم ولي براشون احترام زيادي قائليم، بسيار دلنشين بود ايشون

كاپيتان تيم منتخب اسيا ، به نظر شخصي من بهترين دفاع وسط تاريخ فوتبال ، مدافعي كه برعكس بيشتر مدافعان قبلتر يا همدوره خودش وقتي كه توپ رو ميگرفت اصلاً نه زيرش ميزد و از همون جا بازيسازي ميكرد ، حتي اينكار رو خيلي وقتها با پاسهاي روي زمين ميداد كه خيلي ديد خوب و اعتماد به نفس بالا و هوش ميخواد ، با وجود كاپيتاني پرسپوليس هيچوقت به تيم رقيب و طرفداراش توهين و بي احترامي نكرد و بعنوان بازيكن يا يا مربي يا سرپرست يا مسئول باشگاه هميشه محترمانه ترين برخوردارها رو با طرفداران باشگاه داشت ، يادش بخير ، سال ٢٠٠٧ و وقتي كه مربي تيم ملي المپيك بود و بعد از مدتها ممد اقا رو اين بار در تبعيد ديدم ، حدود دو ساعت باهم حرف زديم ، كلي خاطره بازي از دهه شصت و هفتاد و خنده ها و بعضي وقتها برقي كه تو چشمهاش ميافتاد ، همونطوري موقع بهم گفت كه خصوصى سازي سرخ ابي هاي پايتخت تا وقتي كه اين نظام برسر كاره امري نشدني و غير ممكنه و اگر وعده داده بشه چيزي نيست بغير از يك دروغ بزرگ . كلي گله داشت از اين بچه هاي نسل جديد و فراموش كردن افرادي مثل او و همدوره هاش ، از نسل مستعدي كه با انقلاب و جنگ هشت ساله سوخت و نابود شد و به چيزي كه شايسته اش بود نرسيد . اينكه الان بايد بيرون بشينن و اينكه احترامي نيست ، بهش ميگفتم ممد اقا ، اين يكي از مشكلات بزرگ ماست كه حافظه تاريخي نداريم ، نه خوبها رو يادمون مياد و نه بدها رو ، اينه كه هميشه در طول تاريخ مشغول ازمون و خطا كردنهاي تكراري هستيم و از يك سوراخ بارها و بارها گزيده ميشيم و تاريخ هيچوقت بهمون چيزي رو در عمل ياد نداده . ولي با نظر سنجي نود براي انتخاب تيم بعد از انقلاب اتفاقي افتاد كه حداقل براي خودم عجيب بود ، اينكه بچه هاي اين نسل باوجود اينكه همدوره يكي از استثناهاي تاريخ فوتبال ايران نبودن و بازيهاش رو نديدن با اون درصد أرا ممد اقا رو به عنوان يكي از دو مدافعان مياني انتخاب كرد ، ممد پنجي عزيز ، تولت مبارك و اميدوارم سالهاي سال سالم و سرحال سايه ات بالاي سر خانواده ات و باشگاه پرسپوليس باشه ....

یک زمان کوتاهی بچه محل بودیم یک بی‌‌ام و داشت .. از نظر فوتبالی بسیار خونسرد و مسلط و با اخلاق،.. فقط سر جریان استعفای ۱۴ نفره هنوز برام سواله که چرا یک پای ماجرا به اسم ایشون نوشته شد چون هم دهداری و هم پنجعلی با اخلاق بودن،.. این عکس هم مربوط به بازی دوستانه ایران و الجزایر هست و خداحافظی پنجعلی، بازیکن الجزایری تو عکس رباح ماجر افسانه‌ای باید باشه