من این بازی را استادیوم بودم بلیت ۱۵ تومنی خریدیم از ساعت ۱۲ نیمروز هم آنجا بودیم....در تایم آلمان شرقی سابق با دیکتاتور معروفش اریش هونکر در اوج جنگ سرد بین شرق و غرب و در اوج جنگ ایران و عراق ... یک بر یک هم تمام شد بازی ...

نه عزیز بازی صفر صفر شد منم این بازی رو بودم

من اون موقع جبهه بودم

دقیقه ۲:۱۵ روح درخشان ظاهر شد!

اين تيم به همراه دينامودرسدن المان شرقي دو تيمي بودن كه جهت بازي دوستانه با تيم ملي به ايران اومدن ، زمان جنگ بود و خيلي كم اينجور بازيها انجام ميشد ، از استقبال مردم هم كه مشخصه ، البته اين بازي با نتيجه بدون گل مساوي تمام شد .

یادش به خیر، دورانی بود بخصوص دهه شصت با عزیزانی همچون بهروز سلطانی و محمد پنجعلی که خیالمان را از بابت دروازه راحت می کردند یا مهاجمانی چون عباس کارگر که از طرف هواداران بخاطر سرعتش به « هوندا هزار » معروف شده بود. چقدر اون فضا تغییر کرده و همه چی شده پول و زرق و برق و رابطه ...

ولی‌ خدا وکیلی بازی اون موقع خیلی‌ کند بود.با الان قابل مقایسه نیست.

منهم تو استادیوم بودم ,یادش بخیر ,اولین بار بود که پس از سالها یک تیم خارجی می آمد ایران

فوتبالیست های اون نسل حیف شدند و به بد زمانی خوردند ,اگر اونها در این زمان بودند که پول سرشار و امکانات و مربی درجه یک خارجی و رفتن به خارج و ..وارد فوتبال شده ,خیلی بهتر از بازیکنان حال حاضر بازی میکردند و نتیجه میگرفتند ,حیف ..اونها هر یک نفرشون یک تیم بود .

اکثر این بازیکنها متعلق به اخرین تیم ملی جوانان قبل انقلاب بودن که زیر دست مربیان خوب اون موقع و فوتبال و سازمان منظم تر اون دوران ساخته و پرداخته شده بودند.

این تیم دوتا بازی دیگه هم کرد؛ یکی با منتخب خوزستان یا مازندران(فکر کنم ۱-۱شد)؛ یکی هم با منتخب گیلان (۲-۲). گل های منتخب گیلان هردو تاش شوت از راه دور بود. یکی از گلهای زیبای بازی رو «محمود فکری»بازیکن سابق ملوان انزلی از فاصله ۴۰ متری وارد دروازه لوکوموتیو کرد.جا داره یادی کنیم از محمود فکری؛دوست بسیار نزدیک مرحوم سیروس قایقران؛ که به حبس ابد محکوم شده و در حال حاضر دوران محکومیتش رو در زندان مرکزی انزلی سپری میکنه..!

دقیقه ۲:۱۵ روح درخشان ظاهر شد!

ولی‌ خدا وکیلی بازی اون موقع خیلی‌ کند بود.با الان قابل مقایسه نیست.

من اون موقع جبهه بودم

من این بازی را استادیوم بودم بلیت ۱۵ تومنی خریدیم از ساعت ۱۲ نیمروز هم آنجا بودیم....در تایم آلمان شرقی سابق با دیکتاتور معروفش اریش هونکر در اوج جنگ سرد بین شرق و غرب و در اوج جنگ ایران و عراق ... یک بر یک هم تمام شد بازی ...

اين تيم به همراه دينامودرسدن المان شرقي دو تيمي بودن كه جهت بازي دوستانه با تيم ملي به ايران اومدن ، زمان جنگ بود و خيلي كم اينجور بازيها انجام ميشد ، از استقبال مردم هم كه مشخصه ، البته اين بازي با نتيجه بدون گل مساوي تمام شد .

منهم تو استادیوم بودم ,یادش بخیر ,اولین بار بود که پس از سالها یک تیم خارجی می آمد ایران

یادش به خیر، دورانی بود بخصوص دهه شصت با عزیزانی همچون بهروز سلطانی و محمد پنجعلی که خیالمان را از بابت دروازه راحت می کردند یا مهاجمانی چون عباس کارگر که از طرف هواداران بخاطر سرعتش به « هوندا هزار » معروف شده بود. چقدر اون فضا تغییر کرده و همه چی شده پول و زرق و برق و رابطه ...

نه عزیز بازی صفر صفر شد منم این بازی رو بودم

فوتبالیست های اون نسل حیف شدند و به بد زمانی خوردند ,اگر اونها در این زمان بودند که پول سرشار و امکانات و مربی درجه یک خارجی و رفتن به خارج و ..وارد فوتبال شده ,خیلی بهتر از بازیکنان حال حاضر بازی میکردند و نتیجه میگرفتند ,حیف ..اونها هر یک نفرشون یک تیم بود .

اکثر این بازیکنها متعلق به اخرین تیم ملی جوانان قبل انقلاب بودن که زیر دست مربیان خوب اون موقع و فوتبال و سازمان منظم تر اون دوران ساخته و پرداخته شده بودند.

این تیم دوتا بازی دیگه هم کرد؛ یکی با منتخب خوزستان یا مازندران(فکر کنم ۱-۱شد)؛ یکی هم با منتخب گیلان (۲-۲). گل های منتخب گیلان هردو تاش شوت از راه دور بود. یکی از گلهای زیبای بازی رو «محمود فکری»بازیکن سابق ملوان انزلی از فاصله ۴۰ متری وارد دروازه لوکوموتیو کرد.جا داره یادی کنیم از محمود فکری؛دوست بسیار نزدیک مرحوم سیروس قایقران؛ که به حبس ابد محکوم شده و در حال حاضر دوران محکومیتش رو در زندان مرکزی انزلی سپری میکنه..!