فاجعه ناکامی مجدد تیم ملی ایتالیا در کسب جواز صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ تلنگری جدید برای یادآوری این موضوع بود که فوتبال ایتالیا به یک تحول اساسی نیاز دارد، تحولی که اسطوره این تیم پیش‌بینی‌اش را کرده بود. به گزارش خبرگزاری تسنیم، تیم ملی ایتالیا از زمان قهرمانی‌اش در جام جهانی ۲۰۰۶ در یک سرازیری قرار گرفته بود که خیلی‌ها نخواستند به آن اذعان کنند و حتی به انکار آن پرداختند وقتی که این تیم تابستان سال گذشته یورو ۲۰۲۰ را فتح کرد.

هم در جام جهانی ۲۰۱۰ هم ۴ سال پس از آن در جام جهانی برزیل، آتزوری در مرحله گروهی از گردونه رقابت‌ها کنار رفت اما پس از هیچ یک از آن دو ناکامی تغییر محسوسی در اوضاع و احوال این تیم ایجاد نشد و این در حالی بود که فدراسیون فوتبال ایتالیا سال‌های قبل از آن فرصتی طلایی برای انجام این کار را داشت.

سال ۲۰۱۰، پس از نمایش‌های فاجعه‌آمیزش در آفریقای جنوبی که باعث شد در گروهی که پاراگوئه، اسلواکی و نیوزیلند حضور داشتند آخر شود، روبرتو باجو اسطوره آتزوری به عنوان مدیر بخش فنی فدراسیون فوتبال ایتالیا استخدام شد. او فوراً کارش را با هدف شناسایی مشکلات اصلی فوتبال ایتالیا و حل آنها آغاز کرد که نتیجه آن تدوین و ارائه یک گزارش ۹۰۰ صفحه‌ای در سال ۲۰۱۱ با معرفی مشکلات ریشه‌ای تیم ملی ایتالیا و ارائه راه حل‌های متناسب برای حل آن مشکلات بود.

گزارشی باجو اما کاملاً از سوی فدراسیون فوتبال ایتالیا نادیده گرفته شد نه تنها هیچ اقدامی برای اجرای راه‌حل‌های ذکر شده در آن صورت نگرفت بلکه لایق بازخورد هم دانسته نشد. همین موضوع سبب شد که باجو ماه ژانویه سال ۲۰۱۳ از سمت خود استعفا کند و در همان زمان دلیل این تصمیمش را اینگونه توضیح داد:« به من اجازه ندادند تا نقشم را به خوبی ایفا کنم. پس دیگر دلیل ندارد که به این کار ادامه دهم. گزارش ۹۰۰ صفحه‌ای من ماه نوامبر سال ۲۰۱۱ ارائه شده اما هنوز مثل یک نامه بی‌ارزش مانده است و من هم عواقبش را می‌بینم.»

جان‌کارلو آبِته، رئیس وقت فدراسیون فوتبال ایتالیا اما توپ را در زمین باجو انداخت و تصمیم او برای استعفا را به چیزهای دیگری ارتباط داد. آبته گفت: «روبرتو باجو به عنوان یک انسان و یک چهره سرشناس دارای ویژگی‌‌های شخصیتی عالی است اما او احساس کرد که این پست مدیریتی به دردش نمی‌خورد و چیزی که به دنبالش بود را به او نمی‌دهد. من از تصمیم او غافلگیر شدم. او به من هشدار داده بود. به خاطر تعهدات بین‌المللی‌اش و به خاطر اینکه احساس می‌کرد، مزد تلاش‌هایش را نگرفته است، او هرگز نتوانست وقت کافی به فعالیتی که عهده‌دارش بود را اختصاص دهد.»

تشخیص اینکه آیا گزارش باجو در صورت برخورداری از توجه کافی می‌توانست تغییری محسوس در وضعیت فوتبال ملی ایتالیا به وجود آورد یا نه، غیرممکن است اما شکی نیست که فوتبال ایتالیا نیازمند تغییر است و قهرمانی تیم ملی این کشور در یورو ۲۰۲۰ هم این واقعیت را تغییر نداده است.