وقتی باخت به آرژانتین راه را هموار میکند!

با ۴ برد و ۵ باخت در لیگ درخشان رکورد منفی دایی را هم زد بی شک لیگ چهاردهم فصلی پرحادثه و پرفراز و نشیب برای سرخپوشان بود. شروع بد پرسپولیس به همراه دایی در این فصل باعث شد تا شهریار خیلی زودتر از تصور و در پایان هفته هفتم پرونده‌اش در پرسپولیس مختومه شود و در تصمیمی جنجالی از سوی مدیرعامل پرسپولیس جای خود را به حمید درخشان بدهد. دایی که در زمان حضورش توانسته بود ۲ برد، ۲ مساوی و ۳ باخت را در کارنامه خود به عنوان مربی ناکام به ثبت برساند حالا که شاهد اوضاع و احوال نابسامان تیم سابقش است شاید از اینکه پرسپولیس را ترک کرده چندان ناراضی نباشد. اما در این میان نکته‌ای که قابل تامل است تراز منفی دایی و درخشان در رقابت‌های این فصل است. درخشان که آمده بود پرسپولیسی متفاوت با آنچه دایی ساخته بود را پرورش دهد، حالا در پایان هفته هجدهم نه تنها به این مهم دست نیافته بلکه به لحاظ آماری اوضاعی به مراتب بدتر از تیم دایی را به نام خود ثبت کرده است. با اینکه ۴ برد، ۲ مساوی و تنها ۲ شکست آماری قابل قبول از درخشان در پایان نیم فصل اول بود و می‌شد از عملکرد او به عنوان سرمربی پرسپولیس دفاع کرد اما ۳ باخت متوالی تمام آمار و ارقام مثبت درخشان را منفی کرد تا او در کنار ۴ بردی که با پرسپولیس به دست آورده ۵ بار تن به شکست داده باشد. اتفاقی غیر قابل هضم برای مدیران و البته هواداران که به لحاظ آماری نیز درخشان را در جایگاه نازل‌تری نسبت به علی دایی قرار می‌دهد. باید دید سرمربی پرسپولیس برای جبران مافات و ناکامی‌ها در نهایت چه تدبیری را به کار خواهد گرفت . خلیلی در صف منتقدان درخشان محسن خلیلی که در ابتدای فصل با حضور در تمرینات پرسپولیس زمزمه‌های پا به تو شدنش را سر زبان‌ها انداخته بود پس از کنار رفتن شهریار و آمدن درخشان به دلایلی نامعلوم قید حضور در تمرینات را زد تا عملا پرونده بازگشت احتمالی این مهاجم به پرسپولیس بسته شود. حالا شکست‌های متوالی و روزگار ناخوش پرسپولیس باعث شده تا خلیلی هم به صف منتقدان درخشان اضافه شود. این مهاجم سابق پرسپولیس معتقد است که اگر باشگاه مدیرعامل داشت تا حالا درخشان اخراج شده بود. البته این موضوع نظر بسیاری از منتقدان این روزهای سرمربی پرسپولیس است.

بهمن فروتن جامعه‌ای که راضی و خشنود است، هیچ وقت پیشرفت نمی‌کند. فوتبال ایران را افرادی می‌چرخانند که اعتقادی به پیشرفتش ندارند. تیم ملی فوتبال ایران، تیم سی و یکم جهان شده و در آسیا هم به مقام ششم رسیده. این تیم زیبا هم بازی نکرده اما با همه این احوال، برخی رسانه‌ها کار را به جایی می‌رسانند که مردم خشنود و راضی می‌شوند. رای ۸۸ درصدی نشانه خشنودی مردم از عملکرد کروش است. بابت این خشنودی باید اشک بریزیم، نه اینکه خوشحال شویم. امارات با یک مربی ایرانی به مقام سوم آسیا دست یافته، این یعنی مربیان ایرانی استعداد دارند و می‌توانند کارهای بزرگی انجام بدهند. ایرانی صاحب استعداد است اما همیشه تحقیر شده و جلوی پیشرفتش را گرفته‌اند. همین رای ۸۸ درصدی علامت تحقیر مربیان ایرانی بود. آن هم در مقابل یک مربی که در طول ۴ سال هیچ کمکی به فوتبال ایران نکرده است. بازی‌های تیم ملی در جام ملت‌های آسیا، حتی بازی با عراق که زیباترینش بود، هیچ کدامشان بهتر از بازی استقلال- سپاهان در لیگ برتر نبودند. بار فنی استقلال- سپاهان به مراتب بیشتر از ۴ بازی ایران در استرالیا بود. بازیکنان ایرانی بهترین بازیکنان آسیا هستند اما هیچ یک از آنها در تیم منتخب جایی نداشتند. چرا؟ چون هیچ کدامشان فوتبالی را که دوست داشتند بازی نکردند. بعد از بردهای تیم ملی در استرالیا به چهره بازیکنان نگاه کنید. ببینید چقدر ناراحتند چون فقط برد نمی‌خواهند. آنها می‌خواهند خودشان را نشان بدهند اما با روش بازی کروش نمی‌توانند به خواسته خود برسند. روش بازی کروش همان فوتبال عمودی است. سیستم عمودی وقتی روی زمین است بهتر از سیستم عمودی روی هوا است. نام سیستم عمودی هوایی را علی اصغری گذاشته‌ایم اما سیستم عمودی زمینی را کلینزمن برای اولین بار ابداع کرد. در جام جهانی ۲۰۰۶، سرمربی آلمان با این روش شکست خورد. جام جهانی ۲۰۰۶ و شکست آلمان ثابت کرد که یک تیم فقط نمی‌تواند دنبال سیستم عمودی باشد. ثابت کرد که یک تیم در طول ۹۰ دقیقه نباید دنبال پاس‌های عمودی باشد چون پاس‌های عمودی نتیجه پاس‌های عرضی هستند و می‌توانند بازی یک تیم را گره بزنند. شما اگر در یک تیم بازیکنان قابلی داشته باشید، مثلا تیم آلمان، چیزی حدود ۲۵ درصد از پاس‌های عمودی به بازیکنان می‌رسد و این درصد از پاس می‌تواند ۱۰ تا ۳۰ متر از فضای زمین حریف را تصاحب کند. این پاس‌ها ۲۵ درصد مالکیت توپ ایجاد می‌کند و نتیجه‌اش می‌شود ۵۸۵ پاس امارات برابر ۱۸۵ پاس ایران. می‌شود ۷۸ درصد مالکیت توپ برای امارات. فوتبال عمودی یا همان علی اصغری ایران بازی را برد، چون امارات دنبال برد نبود. یعنی احتیاج نداشت که بازی را ببرد. فوتبال عمودی روی زمین می‌شود فوتبال علی اصغری و فوتبال عمودی روی هوا را می‌توان سیستم کروشی نامید. سیستمی که با کروش نتوانست به موفقیت برسد. البته فوتبال عمودی روی زمین اگر با مالکیت توپ و پاس‌های عرضی همراه شود می‌تواند فوتبال موفقی لقب بگیرد اما در تیم ملی ما نه پاس دیدیم و نه مالکیت توپ. فقط به به و چه چه شنیدیم و تمجید از کروش، آن هم به این خاطر که ایران را به مقام سی و یکم جام جهانی و ششم آسیا رساند. با فوتبال علی اصغری یا همان عمودی روی زمین!