گل مهدی طارمی

استوکس: پرسپولیس را ترک نکرده‌ام!/ هر شخص دیگری هم جای من بود همین کار را می‌کرد

علی دایی از سایپا اخراج شد

کارلوس از ابتدای شکل‌گیری ماجرا توضیح می‌دهد: «باشگاه منچستر در تمام دنیا – بخصوص کشورهای آفریقایی استعدادیاب دارد. (کی‌روش از واژه «چشم‌های ما» استفاده می‌کند). چشم‌های ما در هر نقطه‌ از دنیا اگر بازیکنی را ببینند، گزارش مکتوبی را برای باشگاه منچستر می‌فرستند. این گزارش‌ها به دست فرگوسن می‌رسید. چشم‌های ما بر مبنای اصول و قواعد باشگاه بازیکنان را زیر نظر می‌گیرند. در انگلیس، منچستر شهری کارگری است و فرهنگ فوتبال در این شهر با سایر شهرها فرق می‌کند. در منچستر هواداران بازیکنانی را دوست دارند که فیزیکی و قوی باشند. خوب تکل بزنند و قدرت بدنی بالایی برای تنه به تنه شدن در آنها باشد. این مدل بازیکن را در منچستر بیشتر می‌پسندند تا فوتبالیست‌های ظریف و فانتزی. بر همین اساس، چشم‌های ما با لحاظ کردن این اولویت‌ها، بازیکنان را می‌بینند و گزارش می‌دهند. گزارش آنها به دست فرگوسن می‌رسید. رییس پس از مطالعه عملکرد بازیکن، مناسب با کشور یا قاره، یکی از دستیاران را به آنجا می‌فرستاد تا یک بازی از بازیکن مورد نظر را با مشخصاتی که برای دستیار تعریف می‌کرد ببیند و دوباره گزارش را برایش بنویسد. اگر دستیار مورد نظر هم، بازیکن را تایید می‌کرد، دوباره فرگوسن دستور می‌داد تا یک بازی بیرون خانه از او را ببینند و گزارش آن را بیاورند. وقتی گزارش دستیار آماده می‌شد و فرگوسن آن را تایید می‌کرد، تمام گزارش‌ها به دست من می‌رسید و حالا نوبت من بود که سفر کنم و دو بازی – یکی در خانه و یکی بیرون از خانه – را تماشا کنم و گزارش را برای رییس (فرگوسن) بنویسم. اگر من هم تایید می‌کردم، حالا نوبت خود فرگوسن بود که بار سفر را ببندد و به تماشای بازیکن مورد نظر برود. همه این گزارش‌ها تهیه و مکتوب می‌شد و در اختیار رییس قرار می‌گرفت اما سرانجام این فرگی بود که نظر نهایی را می‌داد. با اینکه همه ما – از چشم‌های استعدادیاب تا دستیاران دوم و سوم و من – یک نفر را تایید می‌کردیم، اما حرف آخر را فرگوسن می‌زد. سرمربی یونایتد پس از تماشای یک بازی از بازیکن مورد نظر به باشگاه برمی‌گشت و در بسیاری موارد می‌گفت: «نه، به درد یونایتد نمی‌خورد. تجربه به ما ثابت کرده بود که اگر فرگوسن بگوید «نه» یا «آری» حتما نظر او درست است و در بلندمدت هم ثابت می‌شد که او چه تصمیم درستی گرفته است.

مربی دو تیم از سه تیم بالای جدول، حامی کی‌روش هستند اما تمام عوامل صدرنشین فعلی لیگ روبروی سرمربی تیم ملی قرار دارند. آی اسپورت - حمایت ویسی و دایی از کی‌روش در ۲۴ ساعت گذشته، نشان داد سرمربی تیم ملی زیاد هم بین مربیان ایرانی بی‌طرفدار نیست. حامیان کی‌روش در لیگ برتر، مربیان جوان یا خارجی هستند و مربیان مسن‌تر دل زیاد خوشی از سرمربی تیم ملی ندارند. مدیرعامل، سرمربی، سرپرست و بسیاری از عوامل استقلال به عنوان یکی از دو تیم بزرگ پایتخت مخالف شدید کارلوس کی‌روش هستند. قبل از مظلومی، قلعه‌نویی هم رابطه خوبی با کی‌روش نداشت. بر خلاف آن‌ها تیم سرخپوش پایتخت رابطه خوبی با کی‌روش دارند و برانکو که خودش قبلا سرمربی خارجی تیم ملی بوده، حال و هوای این روزهای او را درک می‌کند. عبدالله ویسی و یحیی گل‌محمدی، مربی تیم‌های دوم و سوم لیگ برتر هم طرفدار پر و پا قرص کی‌روش هستند. علی دایی که امروز با شکست سیاه جامگان موقتا به رده سوم جدول رسید هم بجز مقاطع کوتاهی، همیشه از سرمربی پرتغالی تیم ملی حمایت کرده است. مجید جلالی، سرمربی سایپا رئیس کانون مربیان و رهبر مخالفان کی‌روش و دیگر مربیان خارجی در لیگ برتر است. جلالی که قبل از کی‌روش مخالف برانکو هم بود، بارها از کی‌روش انتقاد کرده و دل خوشی از مربیان خارجی و سبک کاری‌شان ندارد. فراز کمالوند هم مثل جلالی جزو مخالفان جدی کی‌روش محسوب می‌شود. قلعه‌نویی و فرکی، دو نفر از بزرگترین مخالفان کی‌روش به تازگی اخراج شده‌اند و موقتا بیکار هستند. لیست مربیان لیگ برتر بر اساس رابطه با کادرفنی تیم ملی: موافق ایرانی (۵): یحیی گل‌محمدی، علی دایی، علیرضا منصوریان، عبدالله ویسی، مهدی تارتار مخالف ایرانی (۴): پرویز مظلومی، مجید جلالی، فراز کمالوند، رضا مهاجری بی‌طرف ایرانی (۳): حمید استیلی، فرهاد کاظمی، علی حنطه موافق خارجی (۴): برانکو ایوانکوویچ، دراگان اسکوچیچ، ایگور استیماچ، تونی اولیویرا

در آغاز مراحل حذفی مسابقات جام جهانی و همچنین دیگر مسابقات حذفی، زمانی که دو تیم در دو وقت قانونی ۴۵ دقیقه همچنان در نتیجه بازی مساوی باشند و همچنین در وقت های اضافه که هر نیمه آن ۱۵ دقیقه است بازهم نتیجه مساوی باشد، کار به ضربات پنالتی کشیده می شود. چگونه سرنوشت مسابقات به پنالتی کشیده شدتعیین سرنوشت بازی با ضربات پنالتی، پایانی پرهیجان و دراماتیک در رقابت‌‌های فوتبال است که در جریان آن، هم قهرمانان زاده می‌شوند و هم ناکامان. به عقیده برخی ضربانت پنالتی هیچ وقت عادلانه نبوده و نمی تواند در تعیین تیم شایسته نقش داشته باشد. همیشه ضربات پنالتی برای بازیکنان از استرس و حساسیت بالای برخوردار بوده و حتی تماشاگران نیز از این قاعده مستثنی نیستند! حتما" شما هم تا به حال خبر ایست قلبی تماشاچیان در ضربات پنالتی تیم محبوبشان را شنیده اید. آیا می‌دانید که ایده تعیین سرنوشت بازی توسط ضربات پنالتی در چه زمانی متولد شده؟ ایده‌ی ضربات پنالتی برای تعیین نتیجه‌ی مسابقه، از یک داور آلمانی فوتبال به نام "کارل والد" است. او برای نخستین بار در سال ۱۹۷۰ با ایده‌ی خود، جهان فوتبال را دگرگون ساخت. کارل والد که در سال ۲۰۱۱ در سن ۹۵ سالگی درگذشت، تا پیش از مرگش هم از ایده‌ی پیشنهادی خود احساس غرور می‌کرد. چگونه سرنوشت مسابقات به پنالتی کشیده شد کارل والد معتقد بود: تنها از این طریق می‌توان برنده‌ی مسابقه را ورزشکارانه تعیین کرد. پنالتی راه حلی عادلانه و ورزشی! تا پیش از این قاعده، گاه مسابقات حساسی را که به تساوی می‌انجامیدند، پس از ۴۸ ساعت تکرار می‌کردند. این کار از نظر سازماندهی مسئله‌ساز بود. سپس ایده‌ی تعیین برنده با قرعه‌کشی یا چرخش سکه (شیر یا خط) به میان آمد که بیشتر راه‌حلی اضطراری و غیرورزشی بود. کارل والد این پیروزی را بی‌ارزش و ناعادلانه می‌دانست و در پی یافتن راه حلی ورزشی بود. او در سال ۱۹۳۶ به عنوان داور در مستطیل سبز حضور پیدا کرد و پس از آن طی ۴۰ سال برای بیش از هزار بازی سوت زد. هنگامی که ایده‌ی خود را با اتحادیه‌ی فوتبال ایالت بایرن در میان گذاشت، نخست با مخالفت مقامات این اتحادیه روبرو شد. کارل والد اما دست از تلاش برنداشت و در سال ۱۹۷۰ قاعده‌ی تازه را رسما" پیشنهاد کرد. البته هدف او متقاعد ساختن مقامات فوتبال محلی بود، ولی ایده‌ی او به سرعت گسترش یافت. نخست فدراسیون فوتبال آلمان و سرانجام فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) این قاعده را پذیرفتند. بدین‌سان نام کارل والد در تاریخ فوتبال ثبت شد. نخستین قربانی ضربات پنالتی ضربات پنالتی برای تعیین سرنوشت بازی، نخستین بار در جام ملت‌های اروپا در سال ۱۹۷۶ به کار گرفته شد و تیم ملی فوتبال آلمان، نخستین قربانی بزرگ این قاعده بود. در دیدار نهایی آن دوره از مسابقات که در بلگراد پایتخت یوگسلاوی سابق برگزار شد، تیم ملی فوتبال چکسلواکی توانست در ضربات پنالتی بر آلمان غلبه کند. اولی هوینس، رئیس کنونی باشگاه صاحب نام بایرن مونیخ، بازیکن ناکامی بود که در آن دیدار توپ را از روی نقطه‌ی پنالتی به آسمان بلگراد شلیک کرد. کارل والد می‌گوید: آن موقع دلم برای اولی هوینس سوخت، ولی با این حال احساس غرور می‌کردم که قاعده‌ی پیشنهادی من در یک چنین مسابقه‌ی مهمی به کار رفته بود. ضربه‌ی پنالتی اولی هوینس، ملی‌پوش آلمان که از روی تیر دروازه حریف گذشت. چگونه سرنوشت مسابقات به پنالتی کشیده شدنخستین نتیجه در جام جهانی با ضربات پنالتی نخستین باری که برنده‌ی بازی در چارچوب مسابقات جام جهانی فوتبال در ضربات پنالتی تعیین شد، به سال ۱۹۸۲ و جام جهانی اسپانیا برمی‌گردد. در دور نیمه‌نهایی آن دوره از مسابقات، ملی‌پوشان آلمان و فرانسه به مصاف هم رفتند. پیکار دو تیم در وقت اضافه با تساوی ۳ بر ۳ خاتمه یافت. ملی‌پوشان آلمان این بار توانستند در ضربات پنالتی حریف خود را شکست دهند و به فینال برسند. چگونه سرنوشت مسابقات به پنالتی کشیده شد هارالد شوماخر دروازه‌بان آلمان، یکی از ضربات ملی‌پوشان فرانسه در جام ۱۹۸۲ اسپانیا را دفع می‌کند. تیم آلمان از آن زمان تا کنون همواره در ضربات پنالتی موفق بوده و از سد حریفان خود گذشته است، از جمله در جام جهانی ۱۹۹۰ مقابل انگلیس و جام جهانی ۲۰۰۶ مقابل آرژانتین. ناموفق‌ترین تیم ملی در زدن ضربات پنالتی شاید انگلیس باشد که در لحظه‌های حساس نتوانسته خونسردی خود را حفظ کند و در نهایت در پنالتی مغلوب حریف شده است. در پیکارهای یک هشتم‌نهایی در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، سرنوشت دو دیدار در نهایت در ضربات پنالتی رقم خورد که طی آن برزیل از سد شیلی گذشت و کاستاریکا نیز یونان را مغلوب کرد.

ایران در رده‌بندی «افسرده‌ترین کشورهای جهان»