خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: « میک مک درموت مربی تیم ملی در پاسخ به اظهارات حمید استیلی که گفته بود که با هزینه خودم به جام جهانی رفته و منتظر پاسخ فدراسیون برای استفاده از مرکز پک هستیم گفت: به نظر می‌رسد آقای استیلی تیم ملی را با سیرک اشتباه گرفته است. اگر شما به دنبال استفاده از خرس برای سیرک هستید بهتر است خرس‌هایی که در میانمار جا گذاشته اید را استفاده کنید.»

این اظهار نظر دستیار کارلوس کی روش است. مرد پرتغالی که در طول هفت سال حضورش در ایران بارها از این ادبیات ناشایست و زشت علیه برخی مدیران و مسئولان ورزش و فوتبال کشورمان استفاده کرده است. او حالا «سربازش» را جلو فرستاده تا پاسخ حمید استیلی را بدهد.

مک درموت هم از همان ادبیات «بد» کارلوس کی‌روش استفاده کرده است. ادبیاتی که «توهین» به یک ایرانی در آن موج می زند و فقط از استاد و شاگردِ پرتغالی برمی‌آید که چنین اظهار نظری داشته باشند.

کارشناسان و رسانه‌ها بارها به این ادبیات کی روش و دستیارانش انتقاد وارد کرده اند و خواستار برخورد فدراسیون شده اند، اما ظاهرا رئیس فدراسیون کی روش است و کارمندانش هم تیم تحت مدیریت او. آنها هستند که تعیین می کنند فدراسیون باید با چه ادبیاتی با اهالی فوتبال رفتار کند.

کی روش و دستیارانش چه گلی بر سر این فوتبال زده اند که به خودشان اجازه می دهند به همه توهین کنند؟ کدام موفقیت بزرگ را برای فوتبال ایران رقم زده‌اند که اینچنین وقیحانه به اهالی فوتبال و افتخارات ایران می تازند؟

اگر کی روش و دستیارانش در جام جهانی به لطف مدافع حریف و نقطه پنالتی دروازه حریفان را باز کردند، حمید استیلی ماندگارترین گل تاریخ فوتبال ایران را با ضربه سر وارد دروازه آمریکا کرده است.

اگر کی روش و دستیارانش توانستند در طول هفت سال حضورشان در فوتبال ایران یک بار به طور جدی مردم را شاد و خوشحال کنند، استیلی و یارانش چند بار این شادی را رقم زده اند. هنوز کسی شادی های مردم ایران پس از تساوی برابر استرالیا و صعود به جام جهانی و شادی پس از پیروزی برابر آمریکا را فراموش نکرده است.

اگر عملکرد کی روش و دستیارانش در جام جهانی مورد تقدیر رهبر انقلاب قرار گرفت، حمید استیلی با گلی که به آمریکا زد به طور ویژه مورد تقدیر مقام معظم رهبری قرار گرفت و ایشان بر پیشانی زننده گل قرن به آمریکا بوسه زدند.

چرا کی روش و دستیارانش فکر می کنند برای این فوتبال تخم دو زرده کرده اند. تیم ملی در جام جهانی نتایج خوبی گرفت اما کدام کارشناس منصفی است که بگوید تیم ملی ایران فوتبال زیبا و تماشاگر پسندی را به نمایش گذاشت؟ کدام کارشناس منصفی است که دقایق طولانی «زیر توپ» زدن ها در دیدار برابر مراکش، اسپانیا و - البته خیلی کمتر - پرتغال را فراموش کند؟

سرمربی تیم ملی و دستیارانش باید حد و حدود خود را بدانند و پا را از گلیم شان درازتر نکنند. البته آنها مقصر نیستند بلکه مقصر مسئولان فدراسیون هستند که از روز اول جلوی این گستاخی ها به عوامل مختلف خودِ فدراسیون و مدیران و مسئولان را نگرفتند تا کار به اینجا کشید.

مگر حمید استیلی چه گفته است که دستیار کی روش باید اینگونه به او توهین کند؟ مدیر تیم فوتبال امید ایران خواستار استفاده بازیکنان این تیم از امکانات کمپ تیم های ملی شده است. مگر این کمپ فقط برای تیم ملی بزرگسالان و شاگردان کی روش است؟ شاید هم آنها می خواهند همه توجه ها به خودشان باشد و همه موفقیت ها برای آنها رقم بخورد و تیم های رده های ملی بروند در زمین‌های درجه دو سه باشگاه های دیگر تمرین کنند و حذف شوند تا ابزار انتقاد فراهم شود؟

مگر امکانات کمپ تیم های ملی از جیب کی روش و دستیارانش خریداری و تکمیل شده که اجازه نمی دهند بقیه تیم های ملی از آن استفاده کنند؟ چه کسی باید به این همه زیاده خواهی پاسخ بدهد و جلوی آن را بگیرد؟ چه کسی باید به سرمربی تیم ملی و دستیارانش یاد بدهد که «پا» را به اندازه گلیم شان دراز کنند؟

فدراسیون فوتبال پاسخ بدهد که توهین به مسئولان و مدیران و پیشکسوتان ایران تا چه زمانی باید از سوی سرمربی تیم ملی و دستیارانش ادامه داشته باشد؟