به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛علیرضا منصوریان یک مشکل اساسی دارد. اینکه تصور می کند با سوادترین آدم فوتبال است و کسی به اندازه او نمی فهمد. اگر فکر می کنید شاید بتوانید به او یک مشاوره بدهید، سخت در اشتباهید. او همیشه خود را با سوادترین و با دانش ترین می داند. مثلا وقتی بختیار رحمانی در استقلال بد بازی می کرد و همه به این مسئله اعتراض داشتند او می گفت: «بختیار عالی کار می کند! آنالیزهایمان این را نشان می دهد.» اما ظاهرا آنالیزهای او و استقلال به همان اندازه که گاهی تصور می کند باسوادترین است، اشتباه زیاد می کنند. از روزی که او به استقلال آمد همه می دانستند در چه شرایطی به مشکل می خورد. اینکه با بازیکنان رودربایستی دارد. خیلی ها می گویند ترکیب تیم او در فصل گذشته ایده آل بود. نیم فصل طول کشید تا منصوریان به این ترکیب ایده آل برسد ولی حاصل رودربایستی او شد همین ترکیبی که حالا می بینید. او جباری را فیکس می گذارد. همچنان رحمتی شماره یک دروازه است. همچنان حسینی که جوان است و می تواند به ایده ۱۴۰۲ نزدیک باشد، روی نیمکت می نشیند. جباری احتمالا می تواند تا ۱۴۰۲ به ساختن استقلال رویایی کمک کند، آقای منصوریان؟ بستن قرارداد سه ساله با حیدری چطور؟ منتظری قرار بود رهبر خط دفاعی باشد؛ با این کیفیت؟ ظاهرا منصوریان رفاقت و راضی نگه داشتن را بهتر از نتیجه گرفتن استقلال می داند. آیا با این سیاست او از آینده استقلال حرف می زند؟