به گزارش خبرنگار مهر، درگیری محمد مایلی کهن سرمربی ملوان با عبدالحمید رمضانی مدیر عامل نساجی قائمشهر در حالی رقم خورد که سرمربی ملوان در اظهار نظر پس از این اتفاق عنوان کرده یک دلال به داور توهین کرد و وظیفه انسانی مایلی کهن بوده که از داور دفاع کند.

پرسش این است که متر محمد مایلی کهن برای دلال خواندن یک نفر یا قلدر و داروغه نامدین دایی، یا برخورد با کی روش چیست؟ آیا محمد مایلی کهن حکم از قاضی دارد که فلان مدیرعامل دلال است و کی روش کاپیتان مار و گرگ هاست و دایی داروغه و آقا قلدره و امیر قلعه نوعی گروهبان قندلی است و ...

مایلی کهن تقریبا با همه بزرگان فوتبال ایران درگیر شده است. او در سال ۸۵ با آری هان بزرگ در پرسپولیس درگیر شد، در سال ۸۷ به قطبی گفت: «دیوانه عاقل مات کن»! وی بعد از این با نلو وینگادا درگیر شد و حتی حمید استیلی که شاگرد خودش بوده هم از انتقادهای مایلی کهن در امان نبود.

مایلی کهن روز خط زنده برنامه ۹۰ به عادل فردوسی پور لقب «عادل کی روشی پور» داد! و قبل از آن هم به دنیزلی پریده و او را مربی درجه سوم نامیده بود. بعدها مایلی کهن دایی را پول پرست نامید و در نهایت با شکایت علی دایی به زندان افتاد.

در واقع محمد مایلی کهن خیلی ساده به دیگران اتهام می زند و روی آنها اسم می گذارد در حالی که حتی اگر قاضی هم حکم بدهد که فلانی پول پرست است و یا دلال و ... باز هم حفظ آبروی مومن مهم است و نمی توان حکم قاضی را فریاد زد مگر به تشخیص خود قاضی.

محمد مایلی کهن که طی بیست سال اخیر موفقیت چشمگیری در فوتبال نداشته است به نظر می رسد در این رابطه بسیار ساده آبروی دیگران را به بازی می گیرد. در حالی که اگر کسی به خودش چنین القابی را نسبت دهد معلوم نیست چقدر تاب می آورد.

کاش محمد مایلی کهن کمی خویشتن داری کند و شرایط را بهتر جلو ببرد. قاعدتا درگیری با این و آن چندان جالب نیست. اگر هم فردی مرتکب تخلفی می شود و یا در فوتبال خطایی انجام می دهد که اخلاقی نیست، باید مراجع قضایی و کمیته انضباطی به آن رسیدگی کند نه یک سرمربی و پیشکسوت فوتبال.