به گزارش خبرنگار مهر، همین کلمه خداحافظی بود که رحمتی را مقابل کی روش روی پل برد و او را از دو جام جهانی دور کرد.

رحمتی احتمالا می توانست تا جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه هم گلر تیم ملی ایران باشد، شاید هم بیرانوند این رقابت را از او می ربود اما با این حال نمی توان منکر این شد که رحمتی یکی از بلند پرواز ترین دروازه بان های تاریخ ایران بوده و هست اما آن روزها هم مثل امروز عجولانه و بدون در نظر گرفتن منافع و مصالح خودش، تیم ملی و باشگاه خداحافظی کرد و بعد از آن با وجود اظهار ندامت و عذرخواهی هرگز نتوانست کی روش را وادار کند که وی را به تیم ملی برگزداند. نه او توانست و نه همه ایران که پشت او بودند.

آن روزها کی روش یک جمله گفت: «بازیکنی که یک بار اشتباه کرده، تضمینی وجود ندارد که دوباره اشتباه نکند.»

حالا همان حرف دوباره سبز شده و رحمتی نه اشتباهی مشابه که دقیقا همان اشتباه را با همان لغات تکرار کرده و باز هم ساز خداحافظی کوک کرده است آن هم در حالی که تصور می کند «حقش را می خواهند بخورند». او باز هم حرف از خداحافظی می زند به جای آنکه به باشگاهش متعهد بماند و برای گرفتن حقی که معلوم هم نیست، حتما ضایع شود و رحمتی را بابت آن محروم کنند، بجنگد.

رحمتی چقدر راحت خداحافظی می کند در حالی که یک بار دیگر هم طعم تلخ تهدید به خداحافظی را چشیده بود و حالا همان اشتباه را دوباره تکرار می کند اگر چه اینبار او با باشگاهش قرارداد دارد و حتی اگر واقعا تصمیم به خداحافظی هم گرفته باشد نمی تواند مثل تیم ملی آن را رها کند و برود. کاش رحمتی از این کلمه اینهمه استفاده نکند.