به گزارش ایسنا، ارغوان رضایی تنیس‌بازی که در سال ۲۰۱۰ بین ۱۵ تنیس‌باز برتر شناخته شد، دو سال گذشته را بدون فعالیت گذراند. این تنیس‌باز ۲۸ ساله درباره فعالیت خود در رشته تنیس در مصاحبه با سایت WTA گفت: من زمانی که در بهریتن شرایط بودم را به یاد دارم. از ۱۰۰ درصد توانایی ام استفاده کردم. این بهترین حس در دنیا بود.

رضایی که از پدر و مادری ایرانی متولد شده است سرعت و قدرت خود را همیشه در زمین مسابقه نشان داده است. او در این‌باره گفت: با تمام قدرت بازی می‌کنم. البته این روش ریسک بیشتری دارد. یعنی اشتباهات بیشتری اتفاق می‌افتند. از زمانی که تنیس را شروع کردم، این نوع بازی را اجرا کردم. کاری نیست که بتوان در یک ماه انجام داد. باید یک عمر تلاش کرد مانند تمامی تنیس‌بازی که در تور جهانی حاضر می‌شوند.

رضایی در مسابقات زمین خاکی استانبول ۲۰۰۷ توانست با شکست ونوس ویلیامز و ماریا شاراپووا برای اولین بار به فینال WTA راه یابد. دو سال بعد، او توانست تنیس‌باز شماره یک جهان دینارا سافنیا را در کاپ روجرز شکست دهد.

رضایی در مسابقات این مادرید سال بعد سه تنیس‌باز برتر یعنی جاستین هنین، یلنا یانکوویچ و ونوس ویلیامز را شکست دهد و به بهترین مقام حرفه‌ای‌اش دست یابد. پنج سال از آن زمان گذشته است و رضایی به دلیل مشکلات جسمی و درگیری‌های خانوادگی که منجر به افسردگی او شده است کمتر به موفقیت در گرند اسلم فکر می‌کند.

او در این‌باره گفت: مسائل خانوادگی چیزی نیست که به راحتی بتوان حل‌شان کرد. شاید این مشکلات ساده به نظر بیایند اما نمی‌توان مشکلات خانوادگی را مانند مشکل با غریبه‌ها حل کرد. هیچ‌وقت نمی‌خواهیم افرادی که دوست داریم را ناراحت کنیم. به دلیل تمام این مشکلات افسرده شدم و نمی‌توانستم در زمین مسابقه حاضر شوم. هم از نظر فیزیکی و هم روحی آمادگی نداشتم.

رضایی در سال ۲۰۱۴ تنها در سه تورنمنت شرکت کرد و از ورزش تنیس دور بود. او درباره این دروی از زمین مسابقات اظهار کرد: هنگامی که خودم در مسابقات حاضر نبودم، دلم نمی‌خواست تنیس تماشا کنم. می‌خواستم کاملا از تنیش جدا شوم. به این دوری نیاز داشتم. این دوری باعث شد فرصت داشته باشم تا بیشتر برای دوستان و خانواده‌ام زمان بگذارم. هنگامی که در تور هستیم و در گوشه‌ای دیگر از دنیا مسابقه می‌دهیم نمی‌توانیم زمان زیادی برای خانواده بگذاریم.

رضایی بعد از سال‌ها دوری از تنیس ماه فوریه دوباره به زمین تنیس بازگشت. او می‌گوید: همیشه می‌دانستم که دوباره مسابقه خواهم داد و تنیس را به این شکل تمام نخواهم کرد. می‌دانستم که تمام تلاشم را برای برگشتن به اوج خواهم کرد اما می‌دانستم این کار سخت خواهد بود. در اوایل سال از نظر ذهنی آماده بودم تا سخت کار کنم. اینکه می‌بینیم مردم چقدر به کار من علاقه نشان می‌دهند، حس خوبی به من می‌دهد. می‌خواهد به زمین مسابقه برگردم. این به من قدرت می‌دهد تا بهتر کارکنم و بهترین عملکردم را نشان دهم.

رضایی درباره پدرش که اولین مربی او بوده است نیز گفت: همکاری با پدرم به عنوان مربی هنوز ادامه دارد. او کمی تغییر کرده است اما هنوز هم مانند یک پدر و حامی کنارم حضور دارد.

رضایی فعالیت خود در ITF را آغاز کرده است. او در این‌باره عنوان کرد: WTA و ITF بدون شک باهم تفاوت دارند اما بعضی از مسابقات سطح بالای ITF به اندازه تورنمنت‌های WTA خوب هستند. هدفم بازگشت به ریشه‌های تنیس و به چالش کشیدن خودم است. حس رقابت دارم. بنابراین اشکالی ندارد در ابتدا آرام شروع کنم و کم کم به اوج بازگردم. این شروع دیگری برای من است. پخته‌تر شدم و در حال حاضر به طرز متفاوتی مسائل واکنش نشان می‌دهم. در زمین تنیس باید کاملاً به صورت فردی با مسائل کنار آمد. چه از نظر ذهنی و چه از نظر فیزیکی، تنیس‌بازانی همچون فلاویا پنتا و روبرتا وینچی نشان داده‌اند که می‌توان برای مدت طولانی تنیس‌بازی کرد. از این مساله خوشحالم زیرا قصد دارم تا سال ۲۰۲۴ ادامه دهم.