آرین فرهادی-خبرگزاری خبرآنلاین: تقریبا هفته ایبازی خیریه ستاره ها با ستارگان ایران گذشته اما همه زیبایی های این بازی اسیرحاشیه هایی عجیب و غریب شد. از ابهام ها سر نوع هزینه کرد درآمدهای بازی تا دعواهاو اوقات تلخی ها. همه زشتی هایی که جای زیبایی ها را گرفتند. مسابقه ای که اساسااشتباه برایش برنامه ریزی شد. به جای اینکه محلی باشد برای لذت بردن ، مجالی شدهبود برای به رخ کشیدن توانایی ها . فضایی برای داد زدن منیت ها.

جایی که نیکبخت برخود فرض می دانست که باید به فیگو لایی بیاندازد تا شاید از فردا برای رفقایگرمابه و گلستانش پز بدهد که من به فیگو لایی انداختم. شاید دوستان مهمانی بروی او، بیشتر تحویلش بگیرند. هیچ یک از آنهایی که در زمین بازی برای تیم ایران بازی میکردند ، با خود نگفتند وقتی روبرتو کارلوس به جای یار خودی به آنها پاس یک را میدهد ، باید پاس دو اش را جواب بدهند . این فضای ذهنی است که سبب می شود علی پروینبگوید بروید هر طور هست با برد بیرون بیایید و وقتی می بینند فاصله بازی شان با همچقدر است ، باید خشمگین در رختکن به هم بتازند. باید خداداد که چون خود را انسانیرک می شناسد ، با افتخار بادی به صدایش بیاندازد و بلند ، بلند و با افتخار ماجرایرختکن را تعریف کند . فرهاد مجیدی تک روی کرده؟ بله کرده ، او عادت دارد که خودشباشد. همیشه همین طور بوده ، هاله ای دور خود دارد. خودش ستاره خودش است . برایخودش هر کاری می کند . خیلی اجتماعی نیست ، دیر می آید و می خواهد زود برود. شرطمی گذارد و با جمع نمی ماند اما دنیایش ، دنیای خودش است.