یکی از هواداران پرسپولیس با ارسال نامه ای خطاب به رییس جمهور، وزیر ورزش، مشاور او و نمایندگان مجلس گله کرده و درد دل هایش را نوشته است: آقای روحانی، آقای گودرزی، آقای خادم و آقایان نمایندگان مجلس، این همه سکوت در برابر مشکلات پرتعداد تیم فوتبالی که شاید به اندازه همه علاقمندان به شما، در این کشور و حتی خارج از مرزهای این سرزمین علاقمند دارد، چیست؟ آقایانی که هر کدام‌تان به نوعی در این برزخی که پرسپولیس و خیل علاقمندان به آن با آن دست به گریبان هستند، هم مسوولید و هم شریک. آقایان مطمئن باشید که نام و نشان شما در ذهن همه علاقمندان به فوتبال و بالخصوص علاقمندان پرسپولیس برای همیشه ثبت شده است. جناب آقای روحانی، شمایی که در روزهای اول انتخاب به عنوان ریاست جمهور در برابر پرسش خبرنگاران در مورد جابجایی مدیران دولت گذشته گفتید که با داس نیامده اید که درو کنید، حالا چه شده است که در طول این 1.5 سالی که از زمامداری شما می‌گذرد، 5 یا 6 مدیرعامل در پرسپولیس جابجا شده اند؟ هیچ فکر نکردید درصد زیادی از آنهایی که در 24 خردادماه در پای صندوق‌های رای نام شما را بر برگه‌های رای نوشتند، طرفدار همین باشگاه بودند؟ هیچ فکر نکردید که با هر شکستی که بر این تیم تحمیل می‌شود، دل این طرفداران از خرد و کلان چگونه می‌شکند؟ فکر نکردید که علاقمندان به این تیم بخشی از همین مردم و جامعه ای هستند که شما این روزها زمامدار قوه اجرایی آن هستید؟ هیچ فکر نکردید که باید در این باره تصمیم درست و اصولی را که نشات گرفته از شعار تبلیغاتی جنابعالی باشد ( تدبیر و امید ) اتخاذ کنید؟ آیا اکنون حضرتعالی می‌توانید این نظر را داشته باشید که در این مورد با تدبیر و امید عمل کرده اید؟ جناب آقای گودرزی، شمایی که بر مسند وزارتی نشسته اید که اسم آن ورزش و جوانان است، ورزش آن که خاطر همه ما را به جوانمردی و گذشت می اندازد. آیا عملمکرد شما در برابر مجموعه این باشگاه جوانمردانه بوده است؟ جناب وزیر، شما نه، که قطعا همه ایرانی‌ها نام علی دایی را شنیده اند و بر افتخارات فراوان او صحه می‌گذارند و همچنین از او به همراه چند ورزشکار دیگر به عنوان برترین‌های ایران نام می‌برند. برخورد شما با او چگونه بود؟ برخورد شما با کادرفنی و کادر مدیریتی باشگاه پرسپولیس چگونه بوده است؟ جناب وزیر، آیا دستور به عدم تزریق پول به این باشگاه به دلیل حضور علی دایی در راس کادر فنی این تیم آیا جوانمردانه بوده است؟ آیا این نوع برخورد با ستاره های بی بدیل فوتبال ایران مزه جوانمردانه را زیر زبان شما می‌نشاند؟ قسمت دوم این وزارت خانه جوانان است. جناب وزیر حتما می‌دانید که شور و شوق به فوتبال در بین جوانان از همه قشرها بیشتر است. حتما می‌دانید که با هر برد و باختی در میدان مسابقه، ترکش‌های آن تا گوشه گوشه ایران می‌رسد که اگر برد باشد شوق و ذوق و اگر باخت باشد دلسردی و نوامیدی است. در این برهه و مقطع زمانی خاص در کنار این مشکلات پرتعداد و پرشمار اقتصادی، آیا ما هم باید با ایجاد شرایط خاص برای یک باشگاه که طرفداران آن به چند ده میلیون نفر می‌رسند، کای کنیم که همان شور و شعف ناشی از فوتبال را هم از آنها بگیریم و یاس و دلسردی را به آنها هدیه کنیم؟ اما شما جناب آقای خادم. شما که این همه سابقه ورزشی درخشان داشتید چرا؟ به احترام سوابق ورزشی‌تان به همین چرای پرمعنا بسنده می‌کنم. اما شما نمایندگان ملت که به خداوند بزرگ سوگند یاد کردید که کار نمایندگی و نظارتی خود را در چارچوب قانون انجام دهید. این بی تفاوتی شما در برابر عملکرد وزیر ورزش و جوانان چه معنا و مفهومی دارد؟ اگر قرار است جامعه در برابر این همه عملکرد ضعیف مجموعه وزارت ورزش که بخشی از آن فدراسیون فوتبال است، سکوت و بی تفاوتی را شاهد باشد، تعریف یک کمیسیون در مجلس شورای اسلامی به عنوان وزارت ورزش و جوانان چه معنی و مفهومی دارد؟ اما شما نمایندگان استان تهران، که به هر حال این تیم (پرسپولیس) متعلق به استان شماست. بیایید به کسانی که شما را به مجلس فرستاده اند توضیح دهید که در برابر برخوردها و عملکرد مجموعه وزارت ورزش چه کاری انجام داده اید؟ آری، این همان تیمی است که قرار است چند ماه دیگر به عنوان نماینده ایران، در لیگ قهرمانان فوتبال آسیا شرکت کند. آری، هنوز تکلیف هیچ کس مشخص نیست. نه هیات مدیره، نه مدیرعامل و نه بازیکنان...

تعاونی یعنی چی؟؟؟!!! شاید هم منظور وزیر بقالی و کوپن و برنج و روغن و این حرفهاست .

اوضاع باشگاه پرسپولیس در حساس ترین روزهایش بحرانی تر از قبل دنبال می شود اما نه کسی پاسخگوی این وضع است و نه خبری از استعفای عاملان این وضعیت است. باشگاه پرسپولیس سالهاست با مشکلات مدیریتی و تصمیمات اشتباه و پرغلط وزارت ورزش دست به گربیان است و در حالی که ابتدای لیگ چهاردهم اعلام شده بود هیات مدیره ای برای این باشگاه انتخاب می شود تا مشکلات را به حداقل برساند، نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه انتخاب همین هیات مدیره مشکلات سرخپوشان را چند برابر کرد. /تصمیم نگرفتن/ امروز برای پرسپولیس تصمیم نمی گیرند و همین تصمیم نگرفتن بدترین ضربه است بر پیکر تیمی که روزی نه یک باشگاه که یک ایدئولوژی بود و فرهنگ. جرمش شاید البته همین بزرگ بودنش بود که سیاسیون نردبانهایشان را آوردند و کوشیدند از این باشگاه بالا بروند و البته هرچه آنها بالاتر رفتند، این باشگاه دچار شان نزول شد و جایگاهش کم رنگ تر شد. /پیشنهاد مدیریت به پروین/ به امروز این تیم نگاه کنید و البته هرگز آرزوی تصمیم گیری برای این باشگاه نکنید، چرا که تصمیم نگرفتن برای انتخاب مدیر عامل برای این باشگاه همانقدر ضرر زننده است که بخواهند یک تصمیم سیاسی دیگر برای این باشگاه بگیرند و یا یک ورزشی مثل پروین را آنجا بنشانند اما با تصمیمات سیاسی به این باشگاه پول ندهند تا فردای روزگار بگویند بفرمایید این هم یک مدیر ورزشی! /تصمیم غیر فرهنگی/ سیاسی بازداشت است! حتی اگر فرض کنید همین امروز آزاد شود و به راس مدیریت بازگردد و هیات مدیره دوباره او را بر سرکار بگمارد، آیا این تصمیم درستی است؟ آیا فرهنگی است؟ آیا باید بپذیریم که میلیونها جوان عاشق این تیم پس از آن تصمیم نسبت به بازداشت شدن و تهمت اقتصادی خوردن بی عار نمی شوند؟ آیا باید پرسپولیس (و استقلال) را به خاطر 10 میلیارد تومان هزینه در سال آنهم در عصر اختلاس های 3 و 9 و 12 هزار میلیاردی به کسانی واگذار کنیم که ممکن است به دلیل تراکنش های مالی بسیار بالا دچار سوء تفاهم یا اختلاف حساب شوند و کارشان به بازداشت شدن برسد؟ آیا می توان اینچنین پرسپولیس را واگذار کرد و هیچکس هم در باره اتفاقات اخیر مسئولیت برگردن نگیرد و حرفی نزند؟ و پاسخگو نباشد؟ /چرا پاسخگو نیستند؟/ یعنی امروز نه وزیر و نه معاونانش نباید بیایند و توضیح بدهند که چه کردند که کار به اینجا رسید؟ به این خبر دقت کنید: یک هفته قبل مدیر شرکت هواپیمایی کره به دلیل بیست دقیقه تاخیر در پرواز هواپیمایی که از فرودگاه جان اف‌کندی نیویورک عازم کره جنوبی بود جلوی خبرنگاران حاضر شد و عذرخواهی کرد و از کلیه سمت‌هایش استعفا داد! پرسپولیس را اما واگذار کرده اند و تاکنون تیم را بد بسته اند و با ضد انقلاب سر یک میز نشسته اند و باید 17 میلیارد به اسپانسر شاکی بدهند و پول امسال دایی را هم دادند تا کلی ضرر کرده باشند و حالا هم به دلیل ابهام های مالی در بازداشت هستند اما نه کسی استعفا می دهد و نه عذرخواهی می کند.

جناب آقای وزیر صاحبان اصلی یک باشگاه دولتی هواداران آن باشگاه هستن و نه پیشکسوتان آن باشگاه. البته شما با این قضیه مخالفی چون اگر به حرف هوادارن باشد که سایه کنترل شما از سر این باشگاهها برداشته میشود.

جناب kavehahangar از کامنت پر محتوای شما استفاده بردم. با تشکر

جناب پابلو ممنون از حسن نظر شما. بنظر من پیشکسوتان باشگاههای پرسپولیس و استقلال مدیون این باشگاه ها هستند و نه طلبکار که هر چه دارند بخاطر همین هواداران و همین تیمهاست

دقیقا کاوه جان. من هم با نظر شما موافقم که با وجود اینکه احترام پیشکسوتان واجب است و برای باشگاه زحمت کشیده اند اما اینکه بخواهند برای کاری که کرده اند طلبکار باشند درست نیست. البته اکثر پیشکسوتان دو باشگاه استقلال و پرسپولیسی حالت طلبکارانه بخود نگرفته اند از جمله علی آقای پروین.