نیازی نیست بگم تقابل با تیمی که تو ایران محبوبم است چقدر سخت بود. نمی‌توانم ناراحتی‌ام را از باخت پرسپولیس را هم پنهان کنم ولی به عنوان بازیکن الدحیل باید برای حریف احترام قائل می‌شدم و بهترین بازی خودم را انجام می‌دادم. خیلی خوشحالم که شرایط من را درک کردید. هرچند برخی کامنت‌های منفی هم داشتم اما مسلما کسی که در مکتب پرسپولیس بوده هیچ وقت نمی‌توان از او انتظار کم کاری داشت. پرسپولیس و فوتبال ایران به من تعصب و غیرت را تحت هر شرایطی یاد داده و من نیز سعی کردم در کمال احترام به پرسپولیس بهترین عملکرد را برای تیم خودم داشته باشم. کسانی که مرا می‌شناسند می‌دانند که شاید در جریان بازی کمی هم پرخاشگری داشته باشم اما علیرغم کارت زردي که دریافت کردم هم سعی کردم هیچ واکنشی نداشته باشم و حتي بعد از گل تيم يه گوشه اي از زمين تنها قدم بزنم تا دل هواداران عزیز پرسپولیس را آزرده نكنم. در پایان تنها می‌توانم برای تیم پرسپولیس هم آرزوی موفقیت کنم و امیدوارم در نیمه نهایی بار دیگر همدیگر را ملاقات کنیم..