*روز اولي که رفتي پرسپوليس يادت هست؟*

من براي بانک‌تجارت بازي مي‌کردم. دايي و پيرواني هم بودند. پروين بازي را مي‌ديد. بعد از بازي به ايرج جنگي گفت که او را مي‌خواهم. جنگي هم به من گفت. فردايش بلند شدم رفتم دفتر پروين که آقاي عرب دوست نزديکش هم بود. به من گفت اينجا پول نداريم، من هم گفتم کجا را امضا کنم؟ گفت پس تو هم مي‌داني بايد چه‌کار کني، که جواب دادم پرسپوليس را دوست دارم.

*اولين قرارداد چقدر بود؟*

450 هزار تومان سال 70. براي يکسال بود که رفتم پيکان خريدم. حقوق هم ندادند. يک بازي هم با نساجي 2 بر 2 کرديم که بازي خوبي کرديم که آقاي مايلي‌کهن نفري سه هزار تومان از جيب خودش به ما پاداش داد. البته آن‌موقع خوب پولي بود.

*خاطره خوبي داري از آن روزها؟*

همه‌اش خاطره بود. خاطره جالب آن دوران اين بود که براي هم جان مي‌داديم. اگر بازيکن حريف به من لايي مي‌زد حسين عبدي، کرماني و محرمي شماره‌اش را برمي‌داشتند. اينقدر او را مي‌زدند که بازيکن مي‌گفت من را تعويض کنيد. الان هم بايد اين‌طوري باشد. بازيکنان بايد در زمين براي هم جان بدهند.