مردی که برای باشگاه تجربه و آرامش آورد. امیدوارم که تا ۲۰ سال دیگه بمونه.

قهرمانی مهم نیست. به هر حال هر سال یکی‌ قهرمانی می‌شه. اون چیزی که اهمیت داره بازی زیباست. اینکه باعث می‌شه آخر فصل، ۱۰۰.۰۰۰ هوادار برای تیمی که باخته دست بزنند. و این فرهنگ سازی درسته.

خسته نباشی پروفسور. دست کسی که دست تو را تو دست باشگاه گذاشت درد نکنه

خسته نباشی پولفوسول.از وقتی این اومده تیم ملی همه اش تو حاشیه اس.اما بر خلاف مربیان وطنی هوش و پشتکار خوبی داره.تمام لیگ رو به خوبی چک میکنه و لیست بهترین ها رو میفرسته بالا برا حسین دولاب و عابدینی.کار زیاد سختی هم نداره,این تیم رو میدادن دست اسمال یخی یا خردبین,اینها هم نتیجه میگرفتن

کاوه جان رعایت انصاف نیست از جناب حسین دولاب و مهندس عابدینی عزیز تشکر نکنین.به هر حال امروز خانواده پرسپولیس همه پدر دولابی رو بزرگ خانواده میخوانن.به هر حال جمله مجهول دست کسی که دست عروس رو گذاشت تو دست دوماد میتونست با تشکر از جناب دولاب رسمی تر باشه

استقلولی‌ها یک تیم‌ ده نفره رو بردن، حالا یک مرتبه از سوراخ موش در آمدن و شروع کردن به دم تکان دادن. عابدینی که خودش رو خفه کرد که سامانه ۳۰۹۰ رو از پرسپولیس بگیره. وقتی‌ دید از لحاظ قانونی‌ هیچ کاری از دستش ساخته نیست ضایع شد و رفت پی‌ کارش. ولی‌ من میدونم عزیزم شما سوزشت از جای دیگست. شما از این میسوزی که تیمت گرون‌ترین تیم لیگ و بیشترین هزینه رو کردید ولی‌ در آخر هیچی‌ نشدید. کادر فنی‌ تون قادر نیست یک بازی زیبا ارائه بده. حالا هم ۲ بازی بردید، یکی‌ از تیم پایین جدول، و یکی‌ هم از یک تیم ۱۰ نفره، یک مرتبه کلی‌ جو گیر شدید. حالا بماند که ۲ گل هم از تیم ۱۰ نفره خوردید! میبینم که سرمربی تون الان دوباره شده "داش علی‌"! تا هفته پیش می‌خواستند سرش رو بزنند، الان دوباره شده "داداشی"! :))

بلال فروشا چه میسوزن...

آخه دوست گرامی شما که میگی این تیم رو میدادی دست فلانی هم نتیجه میگرفت٬ نه شما حتی خیلیها تا پارسال و ۲ سال پیش اسم طارمی و علیپور و انصاری و عالیشاه و نورالهی و محرمی را نشنیده بودند٬ ماهینی و احمدزاده هم که بازیکنهای خود پرسپولیس بودند و برای سربازی بردنشون٬ مسلمان هم که سر نخواستنش بین ذوب و فولاد دعوا بود٬ سید جلال هم که از پرسپولیس شد فیکس تیم ملی در جام جهانی که قطریها بردنش پس از سالی دوری برگشت سر جای خودش٬ حالا بماند که کلی بازیکن هم بخشیدیم اینور اونور (بنگر و نوری و کنعانیزادگان و پورغاز و صادقیان ...)٬ آخه کمی انصاف هم خوب چیزیه.

یکی از جالبترین تحلیلها راجع به برانکو را اسماعیل حلالی بازیکن سابق پرسپولیس گفته: یك ایرادی كه قبلا در تیم ملی به برانكو وارد می‌شد، بحث مدیریت او بود. مدیریت او قبلا ایراد داشت اما الان در پرسپولیس این ضعف را برطرف كرده است. او با شناختی كه از ایران دارد، با شرایط خوبی كار می‌كند. او مربی كاملی است و كارش را خوب انجام داد. برانكو مدتی از فوتبال ایران دور بوده و در بازگشت، سعی كرد دوباره فوتبال ایران را بفهمد. برای همین ابتدا نتایج خوبی نگرفت. شروع سال بعد با اینكه تیم را خودش بسته بود، مقداری بدشانسی تیمی آوردند و داوران هم اشتباهاتی داشتند. اما نشان داد كه تیم خوبی بسته و بچه ها با هم رفیق هستند و هفته به هفته وضعیت تیم بهتر شد. یك كار خیلی مهمی كه انجام داد این بود كه ثابت كرد فوتبال اسم نیست. اسامی فوتبال بازی نمی كنند بلكه افرادی فوتبال بازی می كنند كه انگیزه دارند. بازیكنانی را احیا كرد كه شاید بدون برانكو، مجبور بودند یكی دو سال دیگر از فوتبال كنار بروند. سال قبل وقتی می خواست كمال كامیابی نیا را به پرسپولیس بیاورد ایراد می گرفتند كه در نفت 20 دقیقه بازی می كرد. حتی محسن مسلمان را خود ذوب آهن نخواسته بود. الان قیاس كنید كمال و مسلمان را با قبل از دوران حضور برانكو. سرمربی پرسپولیس علاوه بر كسب نتیجه، به دنبال فوتبال زیباست.