رقبای بی‌ایمان؛ تو چه خوشبختی پرسپولیس!
استراتژی‌شان روشن است؛ فشار می‌گذاریم، لیگ را لغو می‌کنیم و در صورت معرفی پرسپولیس به عنوان قهرمان، باز دوباره دست می‌گیریم که «جام اسنپی» را به تیم حکومتی دادند. راستی که چقدر ترحم‌برانگیزند کسانی که به جای مبارزه تا آخرین نفس، توسل به مضحکه واژگان را انتخاب می‌کنند. پرسپولیس فعلی، خوش‌شانس‌ترین تیم تاریخ این باشگاه است؛ نه به خاطر اینکه دولت یا وزارت پشتش ایستاده‌اند، فقط به این دلیل که رقبایی چنین «بی‌ایمان» دارد؛ تیم‌هایی در هراس از رقابت، حریفانی که فاصله هشت یا ده امتیازی را غیرقابل جبران می‌دانند و حاضر نیستند بخت‌شان را برای قهرمانی در زمین بیازمایند. این تیم‌ها با این تفکر تا ابد به جایی نمی‌رسند و چاره‌ای جز چنگ انداختن به صورت برنده نخواهند داشت.

ادعا می‌کنند فقط به خاطر جان آدم‌ها مخالف برگزاری لیگ هستند، اما آخرین تیمی که با وجود شیوع حداکثری کرونا تا بیست‌وهفتم اسفند به تمرینات ادامه داد، نساجی قائم‌شهر بود؛ یکی از چهار باشگاهی که در اعتراض به ازسرگیری لیگ، تهدید به انصراف کرده و البته مالکش «تصادفا» از نزدیک‌ترین دوستان امیر قلعه‌نویی است! فرهاد مجیدی تضمین خواسته در صورت برگزاری لیگ، کسی کرونا نگیرد. فرهاد اما توضیح نمی‌دهد که چرا بیشتر از ده بازیکن لیگ برتری، قبل از شروع تمرینات مبتلا شده‌اند. شما که نگران جان بازیکنانت هستی، چرا به وریا غفوری اجازه دادی بزند به دامن دشت و دمن؟ تراکتوری‌ها که ورد زبان‌شان شده کرونا و تعطیلی، عکس‌های مازندران‌گردی میثم تیموری را دیده‌اند؟ سرچ کنید، در اینترنت هست.

خداوکیلی شما نگران جان آدم‌ها هستید؟ نه؛ مشکل شما فقط این است که به معجزه فوتبال «ایمان» ندارید. شما نمی‌فهمید گل‌گهری که استقلال را برد، می‌تواند پرسپولیس را هم ببرد. شما نمی‌فهمید بازی با تیم‌های پایین جدولی که برای فرار از سقوط می‌جنگند، چقدر برای قرمزها دشوار خواهد بود. شما نمی‌فهمید همین پرسپولیس هفته ششم روی پله هفتم بود، اما آخرش با دو امتیاز اختلاف قهرمان نیم‌فصل شد.

اگر فوتبال را درست می‌شناختید، این همه انرژی را به جای جرزنی صرف مبارزه مردانه می‌کردید. هجده سال پیش درست در چنین روزی –هفتم خرداد ۸۱- استقلال یک مساوی از ملوان می‌خواست تا قهرمان لیگ اول شود، اما در انزلی باخت تا پرسپولیس با بردن فجرسپاسی، جام قهرمانی را به چهل هزار هواداری تقدیم کند که معجزه ایمان را باور داشتند و به ورزشگاه رفتند. اصلا عشق‌بازی فوتبال، پاداش دادن به آنهایی است که ناامید نمی‌شوند و تا آخرین لحظه می‌جنگند. با رقبایی از جنس شما، پرسپولیس حکومت را می‌خواهد چکار؟ (رسول بهروش)
نظر کاربران را اینجا ببینید. ( تعداد نظرات: ۳ )