مهاجم اروگوئه‌ای PSG ماجرای جنجالی مشاجره‌اش در زمین بازی با هم‌تیمی برزیلی خود برای زدن یک ضربه پنالتی را تقصیر سرمربی سابقش در این تیم دانست.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، ادینسون کاوانی مدعی شد اختلاف علنی‌اش با نیمار برای زدن ضربات پنالتی پاری‌سن‌ژرمن در فصل ۱۸-۲۰۱۷ به خاطر مدیریت نادرست سرمربی وقت تیم، اونای امری بوده است.

اختلاف کاوانی و نیمار برای زدن ضربات پنالتی PSG، اولین بار در بازی آنها مقابل لیون علنی شد زمانی که آنها برای گرفتن توپ و کاشتن آن روی نقطه پنالتی کشمکش داشتند و این اتفاق تا مدت‌ها سوژه‌ای جنجالی برای شایعه‌سازی رسانه‌ها بود. تا قبل از پیوستن نیمار به پاریسی‌ها کاوانی پنالتی‌زن اول تیم بود اما بعد از ورود نیمار این رویه تغییر کرد و برخی منایع خبری شایعاتی منتشر کردند مبنی بر اینکه باشگاه پاری‌سن‌ژرمن به کاوانی باج داده تا قید زدن پنالتی‌ها را بزند و این مسئولیت را به نیمار محول کند.

کاوانی در یک گفت‌و‌گو با شبکه ESPN راجع به آن ماجرا گفت: در اتفاقی که در آن بازی هنگام زدن پنالتی لحظه رخ داد، اونای امری مقصر بود. قصد ندارم از کسی انتقاد کنم اما آن لازم می‌دانم درباره‌ آن اتفاق شفاف‌سازی کنم. موقع زدن آن ضربه پنالتی به نیمار گفتم «من پنالتی زن تیم هستم» و بعد چند جمله‌ای میان ما رد و بدل شد. بعد از بازی، در رختکن تیم من به نیمار گفتم که منظورم چه بوده و داستان از چه قرار است. بعد از آن ماجرا، امری گفت که بعد از آن نیمار پنالتی‌زن تیم خواهد بود و من از او سؤال کردم که چرا چنین تصمیمی گرفته است.

کاوانی افزود: به امری گفتم یک سال پیش ما توافق کردیم که من پنالتی‌زن تیم باشم اما او به من گفت که من دارم خلاف خواسته او عمل می‌کنم. در نهایت من گفتم «نگران نباش، بگذار نیمار پنالتی‌ها را بزند».

کاوانی سپس خاطره تلخ دیگری از دوران بازیگری‌اش در پاری‌سن‌ژرمن را بازگو کرد؛ خاطره باخت ۶ بر یک تیمش مقابل بارسلونا در نوکمپ در دور برگشت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپای سال گذشته.

او درباره اتفاتی که بعد از آن بازی کابوس‌وار برایش رخ داد گفت: آن بازی واقعاً روی من تأثیر بدی گذاشت. بازی وحشتناکی بود چون هیچ کسی انتظارش را نداشت ما با وجود برد ۴ بر صفر بازی رفت، حذف شویم. پس از بازی شب‌ها از ناراحتی خوابم نمی‌برد. شب‌ها در خانه بیدار می‌مانم و مطالعه می‌کردم. کم‌‌کم نگران شدم چون شب‌ها یکی پس از دیگر می‌گذشت و من دیگر نمی‌توانستم بخوابم. گاهی وقت‌ها تا ساعت هشت و نیم صبح بیدا می‌ماندم و آن موقع خوابم می‌گرفت که البته آم موقع باید به تمرینات می‌رفتم. با پزشکان تیم صحبت کردم و آنها مرا آرام کردند. به من یک قرص دادند و کم‌کم دوباره به حالت قبل برگشتم.

← لطفاً ثبت‌نام کنید یا واردشوید و نظر خود را اضافه کنید.